Alun-alun Tugu dan Balai Kota Malan

Alun-alun Tugu dan Balai Kota Malang


PARKIR UMUM. Tulisan ini jelas terpampang di depan kompleks SMA 1 dan 4 Kota Malang. Dibuat khusus bagi pengunjung umum. Termasuk saya. Bersanding dengan kendaraan-kendaraan yang pemiliknya memiliki urusan langsung dengan kedua sekolah tersebut. Juga kadang-kadang bersanding dengan gerobak bakso atau pentol cilok.

Baru saja saya membuka helm dan hendak menaruhnya di atas spion kanan. Datang seorang juru parkir yang setia “bertugas” di sini. Juru parkir paruh baya yang sangat semangat. Menghampiri saya dan menjelaskan “prosedur” parkir di area “PARKIR UMUM” ini.

“Mas, gak usah dikunci setir, yo? Ojo lali engko ditunjukno STNK-ne.”

“Nggih, Pak.”

Lelaki si juru parkir itu menuliskan nomor polisi motor saya pada secarik kertas kuning. Gesit.

“Iki Mas karcise, ojo sampe ilang!”

Saya hanya mengangguk. Sembari menerima selembar karcis kuning tersebut dan menyelipkannya ke dalam saku celana, masuk bersamaan dengan kunci motor saya.

Saya berjalan ke arah selatan. Menjauhi “PARKIR UMUM”. Berjalan menyeberangi Jalan Tugu. Namun tidak melihat ke depan, tetapi menengok ke kanan. Memastikan ada celah aman dari “serbuan” lalu-lalang kendaraan bermotor berupa-rupa. Terus terang, paling sulit menyeberang dengan keberadaan sepeda motor nyaris di semua lajur. Di sini, sesekali pejalan kaki harus mengalah. Bahkan kadang sesekali pula dihujat, “Lihat-lihat dong kalau mau nyeberang!”. Hanya bisa mengelus-elus dada, padahal sudah berjalan sangat perlahan. Sambil menodongkan telapak tangan untuk meminta kendaraan berjalan perlahan atau berhenti.

Akhirnya sisi luar alun-alun tugu saya pijak. Lalu memiringkan tubuh di sela-sela tiang besi setinggi perut. Bukan tanpa tujuan penempatan tiang-tiang besi di lima pintu masuk alun-alun tugu. Ya, tak lain supaya tak ada orang usil memasukkan motor atau sepeda mereka ke dalam taman. Cukuplah taman ini dinikmati orang-orang yang ingin berjalan santai. Dan juga bagi orang-orang atau keluarga yang ingin berekreasi secara sederhana, pada pagi dan sore. Murah meriah.

Saat berada di dalam taman alun-alun tugu, saya bagaikan titik pusat. Terlindung dengan pagar yang memutar, saya aman dari lalu-lalang kendaraan. Untuk sejenak, saya bebas dari kepadatan lalu lintas yang mengelilingi bundaran ini.

Tugu berwarna kehitaman itu menjadi pusat perhatian. Monumen penuh filosofi itu berdiri kokoh dikelilingi kolam air dengan bunga-bunga teratai ungu di atasnya. Keseluruhan kombinasi tersebut dilindungi oleh pagar besi bercat hijau. Pintu kecil di sebelah barat tertutup rapat. Terkunci. Hanya pada momen-momen tertentu saja pagar tersebut dibuka. Saat dikuras atau dibersihkan, mungkin. Tepat di selatan dari taman alun-alun tugu ini, berdiri gedung Balai Kota Malang yang cantik namun terkesan bersahaja. Nyaris bergaris lurus dari tugu itu. Hanya dipisahkan oleh Jalan Tugu yang sama. Dilintasi lalu-lalang kendaraan dari arah Stasiun Malang, Jalan Gajah Mada, atau yang putar balik dari arah depan “PARKIR UMUM” tadi.

Taman alun-alun tugu ini dan lobi teras di lantai dua gedung Balai Kota itu mengingatkan saya akan sejarah di masa lalu. Saya mencari tempat duduk yang kosong. Ada satu tempat, dan segera saya duduk di sana. Memandang taman ini, tugu, dan balai kota itu. Deru mesin kendaraan bermotor, cuap-cuap pengunjung lain, mendadak samar. Tersapu semilir angin kota yang masih membawa sedikit kesejukan. Ada yang berbicara, menuturkan sejarah. Anginkah yang berbicara? Atau ingatan itu sendiri.

* * *

Balai Kota Malang

Barangkali Kota Malang lahir terlalu prematur pada tanggal 1 April 1914. Dewan kota dan walikota belum ada, bahkan kantor pemerintahan pun belum punya. Mau bagaimana lagi. Semenjak ditetapkan sebagai a full blown town (kota yang tumbuh dewasa) pada 1905, Kota Malang -saat itu berbentuk kawedanan- tumbuh sangat cepat di semua lini. Itulah sebabnya, pemerintah Hindia Belanda memutuskan melalui Instellings-Ordonnantie pada 1914 Staatsblad Nomor 297, Kawedanan Kotta (Kota Malang) ditetapkan menjadi gemeentee (kotapraja).

Berturut-turut berbagai perubahan di tahun-tahun berikutnya begitu cepat terjadi. Terlebih semenjak ditetapkannya H. I. Bussemaker sebagai wali kota Malang yang pertama pada tahun 1919. Kiranya patut berterima kasih atas segala prestasinya yang membuat Kota Malang berkembang pesat. Termasuk pembangunan daerah pusat pemerintahan baru dan gedung balai kota yang dicanangkan pada 26 April 1920.

Pembangunan gedung balai kota dimulai pada 1927, dengan rancangan gedung oleh H. F. Horn dari Semarang dengan perbaikan dari pemerintah kota. Adapun ruang wali kota dirancang oleh C. Citroen dari Surabaya. Dibangun selama dua tahun, hingga akhirnya pada September 1929 gedung balai kota resmi ditempati kali pertama oleh Ir. E. A. Voorneman. Wali kota penerus Bussemaker.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สแควร์อนุสาวรีย์และศาลาว่าการเมืองมาลังที่จอดรถสาธารณะ กระดาษนี้ปูนชัดเจนหน้ามัธยมซับซ้อน 1 และ 4 ลัง สร้างขึ้นเฉพาะสำหรับนักท่องเที่ยวที่สาธารณะ รวมทั้งฉัน สอดคล้องกับยานพาหนะเป็นรถ เจ้าของได้ติดต่อโดยตรงกับโรงเรียนทั้ง นอกจากนี้ บางครั้งเสียดสีกับลูกชิ้นหรือ wagon cilok หลอดไฟผมเพิ่งเปิดหมวกกันน็อค และจะเก็บไว้ในด้านบนขวากระจกมองหลัง มาซื่อสัตย์ที่จอดรถ "ในค่า" ได้ที่นี่ แปลจอดรถวัยกลางคนมากรัก เวลาฉัน และอธิบาย "ตอน" หน่อย "ที่จอดรถสาธารณะ""มาส ไม่มีล็อคพวงมาลัย ยอ Ojo แล้ว engko ditunjukno รถทะเบียนมุ ""Nggih รัก"คนแปลที่ทำให้ตำรวจหมายเลขที่จอดรถจักรยานของฉันบนกระดาษสีเหลือง คล่องตัว"อิคิมาส karcise, ojo sampe ilang"ผมเพียงพยักหน้า ในขณะที่รับชิ้นส่วนของบัตรเหลืองและ menyelipkannya ในกระเป๋ากางเกงของเขา ไปพร้อมกับล็อคจักรยานของฉันฉันเดินไปทางทิศใต้ อยู่ที่ "ความสะดวก" เดินข้ามถนน ไม่มองไปข้างหน้า แต่มองทางด้านขวา ตรวจสอบให้แน่ใจว่า มีรถยนต์ในรูปแบบของการเชื่อมโยงการดำเนินงานช่วงปลอดภัยของ "ambushing" ตรงไปตรงมา สุดยากที่จะข้ามในต่อหน้าของรถจักรยานยนต์ที่อยู่ในถนนหนทางทั้งหมดเกือบ ที่นี่ โชคดีเป็นครั้งคราวต้องผลผลิต แม้จะเป็นครั้งคราวยัง slandered "ดูดูดงคุณ nyeberang " ได้เฉพาะ mengelus elus หน้าอก แม้ว่ามันได้เกิดขึ้นช้ามาก ในขณะที่คุณใส่ปาล์มของคุณเพื่อขอ รถวิ่งช้าลง หรือหยุดในที่สุดนอกด้านของเสาสี่เหลี่ยมของห้องของฉัน จากนั้น เอียงตัวบน sidelines ของเสาเหล็กความสูงที่ท้อง ไม่ โดยวัตถุประสงค์ของการทำเสาเหล็กในสมรภูมิตารางเข้าห้า ใช่ ไม่มีอื่น ๆ ที่มีคนไม่ nosy ใส่ยานยนต์หรือรถจักรยานของพวกเขาในสวน พอมันด้วยการเดิน และสำหรับบุคคลหรือครอบครัว ที่ต้องพักผ่อนง่าย ๆ ในช่วงเช้าและช่วงบ่าย เทศกาลถูกกว่าในสวนของเสาสี่เหลี่ยม ชอบจุดศูนย์กลาง ป้องกัน โดยรั้วที่เล่น ผมปลอดภัยจากยานพาหนะดังกล่าว ช่วง ฉันเป็นฟรีความหนาแน่นของจราจรสถานวงเวียนอนุสาวรีย์ Blackish สีที่กลายเป็นจุดสนใจ สมรภูมิที่เต็มไปด้วยปรัชญาที่หมายถึงสถานะล้อมรอบน้ำบ่อบัวสีม่วงดอกไม้นั้น รวม ชุดป้องกัน ด้วยรั้วเหล็กทาสีเขียว ประตูเล็กทิศตะวันตกปิดการประชุม ล็อก เฉพาะในบางช่วงเวลาที่เปิดรั้ว ในขณะที่มีการระบายออก หรือล้าง บางที เพียงจากสวน อนุสาวรีย์นี้สแควร์ ยืนศาลาที่สวยงาม แต่ไม่ประทับใจพลัง จากตูกูเกือบตรงลายมัน เฉพาะ แยกโดยวิธีการที่อนุสาวรีย์เหมือนกัน มันจะข้ามจากทิศทางของยานพาหนะเช่น สถานีดี ถนนดีคลับมาดา หรือเล่นจากทิศทางในอนาคต "สาธารณะที่จอดรถ"ล็อบบี้ตารางเที่ยวสวนและระเบียงบนชั้นสองของศาลาจะนึกถึงประวัติในอดีต ฉันกำลังมองหานั่งว่าง มีสถานที่หนึ่ง และเร็ว ๆ นี้ ผมนั่งอยู่มี ดูที่อุทยานนี้ อนุสาวรีย์ และศาลาว่าการเมืองนั้น เสียงคำรามของเครื่องยนต์ของรถยนต์ ชิ้นส่วนของชิ้นอื่น ๆ มาเยี่ยมชม อย่างฉับพลันคลุม ลมบางเบากวาดเมืองที่ยังคง นำบิตของความเย็น ผู้พูด พูดประวัติศาสตร์ Anginkah พูด หรือหน่วยความจำตัวเอง* * *ศาลา Haplessบางทีลังเกิดเกินไปก่อนกำหนดในเดือน 1 เมษายน 1914 สภาเมืองและนายกเทศมนตรีมีไม่ได้รับราชการใด ๆ ไม่ได้ ต้องการวิธีอีกครั้ง ตั้งแต่การตั้งขึ้นเป็นเมืองเต็มรูปแบบเป่า (เมืองขึ้น) พ.ศ. 2448 สมัย การเมืองของลังเมื่อมันเป็นรูป kawedanan-เติบโตอย่างรวดเร็วบนบรรทัดทั้งหมด นั่นคือ ทำไมรัฐบาลอินเดียเนเธอร์แลนด์ตัดสินใจ ผ่าน Instellings-Ordonnantie ใน 1914 Staatsblad หมายเลข 297 ชุด Kawedanan Kotta (ลัง) เป็น gemeentee (พ)เปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ในปีถัดไปดังนั้นเร็ว ๆ นี้เกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งนับตั้งแต่ก่อตั้งของ h. Bussemaker i. เป็นน่าเมเยอร์สโชคร้ายครั้งแรกในค.ศ. 1919 สันนิษฐานว่าควรจะเป็นขอบคุณสำหรับทุกความสำเร็จที่เมืองมาลังจะเจริญรุ่งเรือง รวมถึงการพัฒนาของพื้นที่ของรัฐบาลใหม่และศาลากลางอาคารที่ประกาศบน 26 1920 เมษายนการก่อสร้างจะเริ่มใน 1927 ออกแบบอาคารโดย f. h. ฮอร์นรังด้วยการปรับปรุงจากรัฐบาลเมือง ส่วนน่าเมเยอร์ส ห้องถูกออกแบบ โดยซีซีตรองจากสุราบายา สร้างขึ้นปีสอง จนในที่สุด ในเดือนกันยายน จะทางครอบครองก่อน โดยใด e. a. Voorneman นายกเทศมนตรีนครลอสแองเจลิสสืบ Bussemaker

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สแควร์และศาลาว่าการ Tugu Malang จำกัด ที่จอดรถ กระดาษนี้อย่างชัดเจนประดับอยู่บนด้านหน้าของซับซ้อน SMA 1 และ 4 มาลัง ที่สร้างขึ้นเฉพาะสำหรับผู้เข้าชมของประชาชน รวมทั้งผม ควบคู่ไปกับยานพาหนะที่มีเจ้าของมีการติดต่อโดยตรงกับทั้งสองโรงเรียน นอกจากนี้บางครั้งคู่กับลูกชิ้นหรือหลอดไฟในรถเข็น cilok. เมื่อเร็ว ๆ นี้ผมเปิดหมวกกันน็อกและกำลังจะวางมันลงบนกระจกมองหลังด้านขวา มาล่ามสวนซื่อสัตย์ "ในค่าใช้จ่าย" ที่นี่ ผู้เข้าร่วมประชุมที่จอดรถวัยกลางคนจิตวิญญาณมาก เข้ามาหาฉันและอธิบาย "วิธีการ" ที่จอดรถพื้นที่ "ที่จอดรถสาธารณะ" เป็น. "Mas ไม่ได้ล็อคพวงมาลัย yo? Ojo lali ทะเบียนรถ ditunjukno พันธมิตรภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. "" Nggih ครับ. "ในคนที่เขียนผู้เข้าร่วมประชุมที่จอดรถจำนวนแผ่นป้ายทะเบียนรถจักรยานยนต์ของฉันเกี่ยวกับชิ้นส่วนของกระดาษสีเหลือง ว่องไว. "Iki Mas karcise, ojo จนกว่า ilang" ฉันเพียงแค่พยักหน้า ขณะที่ได้รับชิ้นส่วนของตั๋วสีเหลืองและแอบเข้าไปในกระเป๋ากางเกงพร้อมกับรายการล็อคจักรยานของฉัน. ฉันเดินไปทางทิศใต้ คัดท้ายชัดเจน "ที่จอดรถสาธารณะ" เดินข้าม Jalan Tugu แต่ไม่ได้มองไปข้างหน้า แต่มองไปทางขวา ให้แน่ใจว่ามีช่องว่างที่ปลอดภัยของ "บุก" ยานพาหนะที่ผ่านมาในหลายพันธุ์ ตรงไปตรงมามากที่สุดยากที่จะข้ามกับการปรากฏตัวของรถจักรยานยนต์ในเลนเกือบทั้งหมด นี่เป็นครั้งคราวจะต้องเดินเท้าผลผลิต บางครั้งบางครั้งยังประณาม "See-dong เห็นถ้าคุณต้องการที่จะข้าม!" สามารถลูบหน้าอกเมื่อมันทำงานได้ช้ามาก ในขณะที่ชี้มือที่จะขอรถทำงานช้าหรือหยุด. ในที่สุดด้านนอกของเสาตารางใต้ฉัน แล้วโน้มตัวบนสนามของเสาเหล็กท้องสูง ไม่ได้โดยไม่มีเสาเหล็กตำแหน่งจุดประสงค์ที่ทางเข้าอนุสาวรีย์ห้าตาราง ใช่ใครอื่นนอกจากว่าไม่มีใครที่มีจมูกยาวรถจักรยานยนต์จักรยานหรือใส่ไว้ในสวนสาธารณะ สวนพอเพียงมีความสุขคนที่ชอบที่จะเดินสบาย และสำหรับคนหรือครอบครัวที่ต้องการพักผ่อนในที่เรียบง่ายในช่วงเช้าและบ่าย ราคาถูก. ในขณะที่ในพลาซ่าอนุสาวรีย์สวนสาธารณะผมชอบจุดศูนย์ การป้องกันโดยรั้วที่เล่นผมปลอดภัยจากยานพาหนะผ่าน สำหรับช่วงเวลาที่ผมเป็นอิสระจากการจราจรติดขัดที่ล้อมรอบวงเวียนนี้. Tugu สีดำเป็นศูนย์กลางของความสนใจ เต็มรูปแบบของอนุสาวรีย์ปรัชญาที่ว่ายืนล้อมรอบสระว่ายน้ำมั่นของน้ำที่มีดอกบัวสีม่วงในนั้น โดยรวมรวมกันมีการป้องกันโดยรั้วเหล็กทาสีเขียว ประตูขนาดเล็กในทิศตะวันตกปิด ที่ถูกใส่กุญแจ เฉพาะในช่วงเวลาหนึ่งของรั้วเปิด เมื่อระบายน้ำหรือทำความสะอาดอาจจะ ทางตอนใต้ของตารางสวนของอนุสาวรีย์นี้ย่อมาจากศาลามาลังสวยงามยัง understated ประทับใจ ลายเกือบตรงจากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แยกออกจากกันโดยเฉพาะการ Jalan Tugu เดียวกัน ข้ามผ่านยานพาหนะที่มาลังสถานี Jalan Gajah Mada หรือผู้ที่หันหลังกลับจากด้านหน้า "ที่จอดรถสาธารณะ" ก่อนหน้านี้. พาร์คพลาซ่าอนุสาวรีย์นี้และระเบียงล็อบบี้บนชั้นสองของศาลาที่ทำให้ผมนึกถึงประวัติศาสตร์ของอดีตที่ผ่านมา , ฉันกำลังมองหาที่นั่งที่ว่างเปล่า มีสถานที่หนึ่งและเร็ว ๆ นี้ผมกำลังนั่งอยู่ที่นั่น มองไปที่อุทยานแห่งนี้อนุสาวรีย์และศาลากลางจังหวัด เสียงคำรามของเครื่องยนต์ยานยนต์, cuap cuap-ผู้เข้าชมอื่น ๆ ที่เป็นลมอย่างกระทันหัน บรีซกวาดเมืองที่ยังคงนำความเย็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่มีใครพูดบอกประวัติความเป็นมา พูด Anginkah? หรือหน่วยความจำของตัวเอง. * * * * * * * * * * * * ฮอลล์มาลังบางทีลังเกิดก่อนวัยอันควรเมื่อวันที่ 1 เมษายน 1914 เทศบาลและนายกเทศมนตรียังไม่ได้รับมีแม้หน่วยงานภาครัฐยังไม่ได้ เราสามารถทำอะไร นับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นในฐานะที่เป็นเมืองที่เต็มเป่า (เมืองที่ขยายตัวขึ้นไป) ในปี 1905, มาลังเมื่อมีรูปมัน kawedanan- เติบโตอย่างรวดเร็วในทุกด้าน นั่นคือเหตุผลที่รัฐบาลเนเธอร์แลนด์ตัดสินใจผ่าน Instellings-สั่งในปี 1914 ในราชกิจจานุเบกษาฉบับที่ 297, Kawedanan Kotta (Malang) ถูกกำหนดให้เป็น gemeentee (เขตเมือง). การเปลี่ยนแปลงต่อเนื่องในช่วงหลายปีที่เกิดขึ้นตามที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ตั้งแต่การตรากฎหมายของ HI Bussemaker เป็นนายกเทศมนตรีคนแรกมาลังใน 1919 สันนิษฐานว่าควรจะขอบคุณสำหรับความสำเร็จของเขาทั้งหมดที่ทำมาลังการเติบโตอย่างรวดเร็ว รวมทั้งการก่อสร้างของรัฐบาลใหม่และพื้นที่ตอนกลางของศาลากลางประกาศวันที่ 26 เมษายน 1920 การก่อสร้างศาลากลางจังหวัดที่จะเริ่มต้นในปี 1927 กับการออกแบบของอาคารโดย HF ฮอร์นของเซมารังที่มีการปรับปรุงของรัฐบาลเมือง พื้นที่ที่ได้รับการออกแบบโดยซีตรองนายกเทศมนตรีสุราบายา สร้างขึ้นสำหรับสองปีจนในที่สุดในปี 1929 อาคารเดือนกันยายนศาลากลางจังหวัดอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรกโดยครอบครอง Ir EA Voorneman Bussemaker นายกเทศมนตรีทายาท