นิทานอาเซียน ประเทศมาเลเซีย เรื่องลูกกระจงน้อยกับจระเข้
คำนี้ไม่รู้มาจากไหนผู้อ่านสอบถามผู้รู้ดูจะได้มาบอกข้าพเจ้าบ้างคำโบราณหรือคำบ้านเราที่ไม่กระจ่างแจ้ง ส่วนมากข้าพเจ้าไปถาม ผ.ญ ฤทธิ์ อดีตหมู่ 3 เป็นผู้ให้ความรู้ เรื่องเต้นท่าสีหลาด นั้น
มีเรื่องเล่าว่า สมัยทวดทำนาหักนาใหม่ที่ข้างถนนพาดทางทิศตะวันออกนั้น ปู่เล่าว่า ทำคอกควายใหม่ป่าตอไม้เพิ่งโค่นบ้างไม่โค่นบ้าง เพื่อให้ควายโยกให้คลอนจนตายเปื่อยในฤดูฝน
คืนนั้นทำคอกควายใหม่ใส่ควายฝูงแรกขัง พ่อทวดไปนอนหนำเฝ้าควายพอไม่ทันหลับดี เสียงควายเหว๊ะ ๆ ตึง ตึง ทึ ทะ ในคอกใหม่ ทวดเข้าใจว่าควายผู้ชนกันในคอกกลัวคอกจะแหก เพราะในฝูงมีทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ท่านเดินไปในความมืด พอถึงข้างคอกควายก็ตวาดควายนึกว่ามันชนกัน ที่ไหนได้ เจ้าเสือโคร่งวิ่งทึออกจากคอกควายเกือบเหยียบเอาพ่อทวด
รุ่งเช้าท่านไปเปิดควายให้กินหญ้าเห็นขนเสือติดตอไม้เกือบทุกตอ แสดงว่าเจ้าพ่อกำลังอยากกระโดด เข้าไปตะครุยควายในคอก ควายมันสู้รุมกันฟันเจ้าเสือเต้นท่าสีหลาดตามโคนตอไม้ขนเสือจึงติดอยู่หยูมหยาม