Seharusnya aku tak melakukan ini. S

Seharusnya aku tak melakukan ini. Seharusnya, aku bahkan tak berniat untuk melakukan ini. Seharusnya, aku berdiam diri dan menikmati malam ini dengan melihat bulan yang selalu menemani malam sepiku. Namun, kakiku seolah bergerak sendiri. Kakiku seolah melawan kehendakku. Hingga akhirnya aku sampai di depan kamar Rizky, sahabatku yang juga merupakan tetangga kamarku. Aku tidak mau melakukan ini.

“Hai Rizky, kamu lagi apa?” Mulutku berkata tanpa kusuruh.

“Gag lagi ngapa-ngapain. Kenapa?” Balas Rizky datar. Aku tahu dia berbohong. Dia terus menatap layar laptop dengan serius. Aku tahu dia sedang sibuk dengan skripsinya yang bulan ini harus segera selesai. Aku tahu dia tak ada waktu untuk sekedar berbicara denganku. Sudah kubilang, aku seharusnya tidak melakukan ini.

“Boleh ngobrol gak?” Ahh, lagi-lagi mulutku bergerak sendiri.

“Ngobrol apa emang?” Mata Rizky masih menatap lurus ke layar. Sudah kubilang kan? Bahkan jika kau terus membangkang pada perintahku pun percuma, dia tidak akan mendengarkanmu, mulut bodoh!

“Ini tentang…” Cih, mulutku masih saja mencoba melawan dan membangkang.

“Tentang apa?” Rizky masih tak menatapku. Aku menang, mulut. Apapun yang coba kamu lakukan, dia tak akan mendengar. Haha!

“Bulan…” Aku berkata dengan desahan yang tidak biasa. Desahan yang menandakan keputus-asaan. Apa ini? Bukankah seharusnya aku pergi? Mengapa aku berkata dengan demikian pasrah?

Ajaib. Setelah mendengar nama Bulan, Rizky langsung berhenti mengetik. Dia tidak menatap layar laptop lagi. Dia menatapku!

“Lah, emang ada apa dengan Bulan? Duduk sini, cerita yang jelas!” Sialan! Mengapa kau justru mempersilakan aku?

Namun sekali lagi, tubuhku bergerak melawan kehendakku. Aku duduk dengan cepat. Terlalu cepat untuk membuatku menyadari bahwa aku sudah duduk bersandar di tembok dengan pose yang terlalu pasrah. Cukup! Berhentilah kalian mempermainkanku!

“Ada apa dengan Bulan?” Tanya Rizky dengan tatapan yang penuh perhatian. Dia memang teman terdekatku. Dia tahu hampir semua persoalan dalam hidupku. Ya, hampir. Dia tidak tahu sedikitpun mengenai hubunganku dengan Bulan. Atau jangan-jangan, memang hubunganku dengan Bulan itu tidak ada?

“Ini tentang kisahku dengan Bulan. Kisah yang tersimpan terlalu rapi dalam otakku. Kisah yang tak perlu ada.” Lagi, aku mengatakan hal yang bodoh.

“Hah? Kisahmu dengan Bulan? Aku bahkan tak tahu kalau kamu sedekat ini dengannya.” Balas Rizky sambil tertawa. Sinis.

Dia punya hak untuk mengatakan itu. Pada dasarnya, dialah yang mengenal Bulan. Bukan aku. Aku hanyalah sebuah tongkat estafet dalam kisah mereka. Namun, tongkat estafet itu telah berubah, menjelma sebagai sebuah tangan lain, yang siap untuk menggenggam rasa yang tak perlu ada.

***

Ini semua bermula ketika aku berkenalan dengan Bulan. Saat itu, dia sedang bertamu ke kamar Rizky. Ya ke kamar Rizky, bukan kamarku. Dia adalah teman Rizky. Teman yang dekat, mungkin terlalu dekat.

“Permisi Mas,” sapanya padaku.

Hari masih pagi, mungkin sekitar jam 7. Sebenarnya aku belum bisa dibilang sudah bangun, aku masih setengah tertidur. Hanya saja, karena aku harus menuruti urusan alamku, maka aku keluar kamar dan masuk ke kamar mandi. Dan di saat aku keluar kamar mandi itulah, dia memanggilku.

Dengan mata yang tidak begitu jelas, aku menghampirinya. “Ada apa mbak?”

“Rizkynya ada?”

“Sepertinya ada,”

“Kamarnya yang mana ya?”

Aku menunjuk ke kamarnya, “sepertinya dia masih tidur. Ada perlu apa?”

“Oh, enggak, saya ingin ketemu aja. Emm, minta tolong bangunin, boleh?”

Sepertinya orang ini tidak terlalu paham tentang adab bertamu. Kutanyai ada perlu apa, dia tidak menjawab dan malah minta tolong untuk membangunkan Rizky. Benar-benar tidak sopan.

Dengan malas dan terpaksa aku membangunkan Rizky. Awalnya dia malas, namun setelah kuberitahu yang mencarinya adalah wanita, dia mendadak terlihat bersemangat dan bertanya padaku, “namanya Bulan, bukan?”

“Mana kutau, aku belum berkenalan dengan dia.” Jawabku acuh. Tak mempedulikan reaksi Rizky yang seperti tersengat lebah saat mendengar kata ‘cewek’.

Tak puas dengan jawabanku, Rizky memilih untuk mengintip keluar. Dia melihat ke arah wanita itu. Lalu berkata, “iya itu Bulan, haha!”

Rizky mendadak bersemangat keluar dan mempersilakan Bulan duduk di kursi kotor kosan kita. Aku sempat mendengar dia pamit cuci muka dulu sama Bulan.

Merasa tugasku sudah selesai, aku putuskan untuk kembali ke kamar dan melanjutkan tidurku.

***

Sudah satu jam aku berusaha memejamkan mata. Namun suara obrolan Rizky dan wanita yang dipanggilnya Bulan itu terlalu sering masuk ke telingaku. Dan entah kenapa, sukses membuat rencanaku untuk tidur lagi terhambat. Sialan.

Merasa kesal dengan keadaan ini, aku putuskan untuk tidak melanjutkan tidurku. Aku memilih untuk mandi dan bersih-bersih. Aku mengambil kacamataku, kemudian bergegas menuju ke kamar mandi.

Saat itulah, untuk pertama kalinya aku melihat Bulan dengan jelas. Wajahnya cantik dan putih. Rambut lurusnya tergerai dengan indah dan sehat di pundak. Dia cantik. Pantas saja Rizky mendadak bersemangat saat akan menemuinya.

Setelah itu, tidak ada hal lain lagi yang perlu diceritakan.

***

Mas, bisa minta bantuan gak?

SMS dari Bulan. Aku nyengir saja membacanya. Semenjak kita berkenalan dan dia tahu kalau aku adalah teman kos Rizky yang cukup dekat, dia memang sering minta bantuanku. Entah itu untuk bertanya tentang kabar Rizky. Menemani dia belanja hadiah untuk Rizky, atau bahkan sekedar menyuruh untuk mengingatkan Rizky agar membalas smsnya. Ya, aku adalah semacam orang hina diantara Rizky dan Bulan.

Hubungan merekapun sebenarnya cukup aneh. Mereka tidak pacaran. Bulan bahkan memiliki kekasihnya sendiri. Namun, dia sangat perhatian pada Rizky yang jomblo. Terlalu perhatian malah.

Hubungan tidak jelas itu terjalin cukup lama. Mungkin hampir 3 bulan lamanya. Dan pada saat hubungan itu berlangsung, mau tak mau aku pun cukup mengenal Bulan. Walaupun dia hanya menghubungiku saat ingin meminta tolong tentang Rizky, bukan berarti kita tidak ngobrol layaknya seorang teman. Aku jadi tahu banyak tentang dia. Aku tahu bagaimana dia ternyata sangat mencintai pacarnya. Aku tahu dia yang suka membaca puisi-puisi Kahlil Gibran dan membaca cerita Dewi ‘dee’ Lestari. Aku bahkan tahu dia yang selalu kesulitan untuk mengingat sesuatu, sehingga kemudian dia membuat sebuah buku catatan kecil yang selalu dibawanya ke mana-mana. Bisa dibilang, separuh otaknya ada di buku itu. Masih menjadi misteri bagiku, jika dia semudah itu lupa, bagaimana dia bisa tidak pernah lupa menaruh ‘setengah otak’nya itu.

Tunggu dulu kawan, kalian mungkin berpikir aku jatuh cinta dan suka pada Bulan gara-gara menjadi perantaranya dengan Rizky. Sayang sekali, kalian salah. Aku tidak sedikitpun jatuh cinta pada Bulan. Walaupun iya, dia cantik dan pandai merangkai kata-kata indah dalam puisinya. Namun saat itu aku sudah punya pacar yang sangat aku cintai. Aku cinta pacarku. Dan aku selalu bahagia bersamanya. Bulan? Dia tidak lebih seperti seorang teman saja. Tidak berbeda dengan puluhan teman-teman wanita lain yang sering kuajak bercerita tentang hidupnya.

Tidak ada yang spesial dari Bulan. Tidak ada.

***

Namun, hati kita memang mudah dibolak-balikkan oleh Yang Maha Kuasa. Perasaan cintaku pada pacar, mendadak luruh dan berangsur hilang. Hingga akhirnya kita sepakat untuk saling memanggil ‘mantan’. Ya, aku putus dengan pacarku. Segalanya berlalu dengan begitu cepat.

Putusnya aku dengan pacarku itu bukan lantas membuat aku bahagia. Rasa cintaku mungkin sudah luntur, tapi rasa kehilangan itu tetap ada. Rasa kangen itu seringkali muncul di malam hari, saat aku sendiri. Aku bahkan sering bermimpi tentang dia. Mimpi yang membuat aku takut tidur dan ingin segera bangun. Ya, mimpi tentang pacar telah membuat aku takut tidur. Dan di saat aku takut tidur, hal terbaik yang bisa kulakukan adalah menatap Bulan yang ada di langit. Entah mengapa, aku merasa tenang saat melihatnya.

Di sisi lain, hubungan Bulan dengan Rizky sudah tidak spesial lagi. Semenjak Rizky memiliki pacar, Bulan memilih untuk menjauh. Saat kutanya, dia bilang tidak ingin mengganggu hubungan Rizky, dan dia juga ingin semakin setia dengan pacarnya yang dosen itu.

Namun anehnya, setelah aku putus, Bulan jadi sering menghubungiku. Tidak secara langsung memang. Dia lebih sering memulai percakapan denganku melalui comment di status facebookku, atau mereply tweetku. Setelah itu, barulah biasanya aku atau dia mulai ber-smsan. Kali ini, obrolannya tidak ada sangkut pautnya dengan Rizky ataupun pacar Bulan. Obrolan kami berubah menjadi aku dan dia. Aku dan Bulan.

Dan percaya atau tidak, aku merasa dia menjadi orang yang paling mengerti aku. Dia bilang dia sudah pernah mengalami hal yang sama dengan yang kualami saat ini. Dia sering memberikan nasehat yang sebenarnya sudah kutahu. Namun nasehat-nasehat standar itu, terasa spesial saat keluar dari mulut Bulan.

Mendadak, aku merasa dia adalah wanita yang spesial. Aku suka dengan cara dia melukiskan rasa cintanya pada pacarnya. Aku suka dengan cara dia menghina aku (kami memang suka saling hina saat ngobrol). Aku suka cara dia membaca tulisan sastraku yang amatir. Aku suka dengan cara dia menjalin persahabatan dengan teman-teman wanitanya. Aku suka dengan senyumnya yang selalu meneduhkan jiwa. Aku suka dengan pemikirannya tentang pernikahan, hubungan laki-laki dan perempuan, juga tentang kesehatan, satu tema yang seharusnya dia sangat kuasai.

Pada akhirnya, aku tahu bahwa aku memang suka segalanya dari dia. Dia kini menjadi layaknya bulan di angkasa yang memberikanku kehangatan. Kini, aku tak perlu lagi takut pada mimpi di malam hari. Karena Bulan, adalah orang yang muncul di mimpiku saat ini.

Kini, dia sering datang ke kos untuk menemuiku. Iya, menemuiku, bukan Rizky! Bahkan, dalam beberapa kesempatan, Rizky bercerita padaku tentang Bulan yang selalu meminta bantuan padanya. Dan kalian tahu Bulan minta tolong apa pada Rizky? Ya, sama seperti

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่ควรทำเช่นนี้ ควร ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ คาดคะเน ฉันเก็บเงียบ และเย็นนี้ มีมุมของดวงจันทร์ที่เสมอกับ sepiku คืนเพลิดเพลินกับ อย่างไรก็ตาม เท้าของฉันเป็นถ้าย้ายในตัวเอง เท้าของฉันเป็นถ้าเทียบกับฉันจะ จนกระทั่งผมไปด้านหน้าของห้องพัก เพื่อนสุดสก็อตผู้เป็นเพื่อนบ้านของฉัน ฉันไม่ต้องการทำเช่นนี้"สวัสดี สก็อต คุณอีกหรือ? " ปากของฉัน โดย kusuruh กล่าว"แก๊กอีก ngapa ทำ ทำไม" ตอบ Rizky แบน รู้ว่า เขากำลังโกหก เธอยังคงจ้องหน้าจอแล็ปท็อปอย่างจริงจัง ฉันรู้ว่า กำลังยุ่งอยู่กับ skripsinya ในเดือนนี้ควรจะเสร็จสิ้นเร็ว ๆ นี้ รู้ว่า เขาไม่ได้เวลาก็พูดกับฉัน บอกคุณ ฉันไม่ควรทำเช่นนี้"ไม่สนทนาหรือไม่" ตื่นเต้น อีกปากของฉันเลื่อนตัวเอง"คุยอะไรไป" ตายังคงจ้องมองตรงสก็อตเซลส์ บอกคุณขวา แม้ว่าคุณยังขัดใบสั่งของฉันบนใด ๆ ที่ ไม่มีประโยชน์ เขาจะไม่ mendengarkanmu ปากของคนโง่"มันเป็นเรื่องของ..." หมีพูห์ klw ปากของฉันจะยังคงพยายามต่อต้าน และขัด"เกี่ยวกับอะไร" สก็อตยัง ไม่มองที่ฉัน ชนะ ปาก หากคุณพยายามทำ เขาจะไม่ได้ยิน ฮาฮา"ดวงจันทร์..." ผมพูด มีการแยกกัน แยกกันว่าสิ้นหวัง นี้คืออะไร ไม่ควรไปหรือไม่ ทำไมทำฉันพูดจึงดำรงวิเศษการ หลังจากได้ยินชื่อของเดือน สก็อตทันทีหยุดการพิมพ์ เขาจะไม่จ้องหน้าจอของแล็ปท็อปอีกด้วย เขามองฉัน"Lah, emang เดือนอะไร นั่งอยู่ที่นี่ เรื่องราวชัดเจน" ไอ้ ทำไมคุณเชิญชวนฉันทำแต่อีกครั้ง การย้ายร่างกายของฉันกับฉันจะ ฉันนั่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เร็วเกินไปสำหรับฉันตระหนัก ว่า ผมแล้วนั่งลงพิงบนผนังด้วยก่อให้เกิดที่ไปลาออกจากตำแหน่ง พอ คุณหยุดพวก mempermainkanku"คืออะไรมันเกี่ยวกับดวงจันทร์ สก็อตธันยา ด้วยสายตามา แน่นอนเขาคือ terdekatku เพื่อน เธอรู้เรื่องเกือบทั้งหมดในชีวิตของฉัน ใช่ เกือบ เขาไม่รู้เลยเกี่ยวกับการเชื่อมต่อของฉันด้วยดวงจันทร์ หรือเกรง ว่า แท้จริงของฉันเชื่อมต่อกับดวงจันทร์ไม่มีอยู่หรือไม่"มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่องราวของเรากับดวงจันทร์ เรื่องเกินไปอย่างอยู่ในสมองของฉัน เรื่องราวไม่ได้มีอยู่" อีกครั้ง ฉันสามารถพูดสิ่งที่โง่"ไร เรื่องของคุณกับดวงจันทร์ แม้จะทราบว่าถ้าคุณอยู่นี้ใกล้กับเธอ" ตอบ Rizky ในขณะที่หัวเราะ ลลดเขามีสิทธิที่จะกล่าว พื้น เขาเป็นคนที่รู้ว่าดวงจันทร์ มันไม่ใช่ฉัน ผมแค่รีเลย์บาในเรื่องราวของพวกเขา อย่างไรก็ตาม จะมีการเปลี่ยนแปลงบารีเลย์ incarnated เป็นการกลับกัน ซึ่งพร้อมที่จะจับความรู้สึกที่ไม่จำเป็นต้องมี***ทั้งหมดนี้เริ่มต้นเมื่อฉันกลายเป็นความคุ้นเคยกับดวงจันทร์ ในขณะนั้น เขาได้เยี่ยมชมกับสก็อต ใช่สก็อต ไม่ค่ะ เขาเป็นเพื่อนของสก็อต เพื่อนใกล้เคียง บางทีเกินไปปิด"ขอโทษ sapanya ฉันยังมีตอนเช้า อาจจะประมาณ 7 ชั่วโมง จริงผมว่าเคยขึ้น ผมยังครึ่งหลับ เท่านั้น เนื่องจากมีการเก็บเรื่องของ alamku แล้วผมออกไป นอกห้อง และ ในห้องน้ำ และเมื่อผมออกมาจากห้องน้ำ เธอเรียกว่าฉันด้วยสายตาที่ไม่ชัดเจนดังนั้น ผมทาบทามเขา "คืออะไรยา"Rizkynya""ดูเหมือน จะ"ห้องน้ำตกแต่งอย่างดีซึ่งยาหรือไม่? "ผมชี้ไปที่ห้องของเขา "ดูเหมือนเขายังนอน มีความจำเป็นเพื่ออะไร""โอ้ ไม่ ฉันต้องการเห็นคุณเขียน AHM, bangunin สามารถคุณกรุณาถาม? "มันดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้ไม่คุ้นเคยมากเกินไปเกี่ยวกับมารยาทในการเยี่ยมชม Kutanyai ไม่ต้อง การอะไร เขาไม่ได้ไม่ตอบแต่ ขอปลุกสกอตต์ ทั้งหมดหยาบคายของด้วยความขี้เกียจ และผมจะปลุกสกอตต์ ตอนแรกเขาขี้เกียจ แต่หลังจาก kuberitahu ที่ต้องการจะเป็นหญิง เธอก็มีลักษณะใส และถาม "ชื่อของเดือน ขวา""ที่ kutau ฉันได้กลายเป็นความคุ้นเคยกับเขา" ผมตอบสนใจ ไม่มีความกังวลสำหรับปฏิกิริยาของผึ้งมาเช่นสก็อตเมื่อได้ยินคำว่า 'สาว'ไม่มีความสุขด้วยถ้า สก็อตเลือกที่จะมองออก เขาจะมองไปผู้หญิง แล้ว กล่าวว่า "ใช่ที่เดือน haha"สก็อตก็ตื่นเต้นออก และพักเดือนนั่งในที่นั่งสกปรก kosan ฉันได้ยินเขาบอกลาหน้าซักผ้าใช้ได้เดือนเดียวรู้สึกทำกะฉัน ฉันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ห้อง และต่อการนอนหลับของฉัน***แล้วหนึ่งชั่วโมงฉันกำลังพยายามปิดตา แต่เสียงสนทนาสก็อตและผู้หญิงที่เขาเรียกเดือนบ่อยไปในหูของฉัน และอย่างใด ความสำเร็จทำให้ rencanaku นอนขัดขวางอีก เป็นการร่วมเพศรำคาญกับสถานการณ์นี้ ฉันจะตัดสินใจต่อไปของฉันนอนหลับ ฉันเลือกสำหรับอาบน้ำและล้าง ผมเอา kacamataku การ จาก นั้นวิ่งมุ่งหน้าไปห้องน้ำนั่นคือเมื่อ สำหรับครั้งแรกที่เห็นดวงจันทร์ชัดเจน ใบหน้าของเธอจะสวย และขาว เรียงซ้อนผม lurusnya กับความสวยงาม และมีสุขภาพดีบนบ่า เธอมีความสวยงาม สมควรสก็อตก็ตื่นเต้นที่จะหามันเท่านั้นหลังจากนั้น มีอะไรที่จะบอก***มาส ไม่สามารถขอความช่วยเหลือหรือไม่SMS จากดวงจันทร์ ฉันอ่านมันสำหรับ grins ตั้งแต่เราได้รู้จัก และเขารู้ว่า ผมเป็นเพื่อนของคอส Rizky ใกล้พอ เธอไม่บ่อย bantuanku ไม่ว่าจะเป็นการสอบถามเกี่ยวกับข่าวของสก็อต ค้ากับเขาไปสก็อต หรือแม้เพียงแค่บอกให้เตือนสก็อตการตอบกลับ SMS ใช่ ฉันชนิดของบุคคลทุกคนระหว่างสก็อตและดวงจันทร์ความสัมพันธ์ที่พวกเขาจะค่อนข้างแปลก พวกเขาจะไม่หาคู่ เดือนมีคนรักของตนเอง อย่างไรก็ตาม เขาเป็นสก็อตที่เดี่ยวสนใจมาก แทนความสนใจเกินไปHubungan tidak jelas itu terjalin cukup lama. Mungkin hampir 3 bulan lamanya. Dan pada saat hubungan itu berlangsung, mau tak mau aku pun cukup mengenal Bulan. Walaupun dia hanya menghubungiku saat ingin meminta tolong tentang Rizky, bukan berarti kita tidak ngobrol layaknya seorang teman. Aku jadi tahu banyak tentang dia. Aku tahu bagaimana dia ternyata sangat mencintai pacarnya. Aku tahu dia yang suka membaca puisi-puisi Kahlil Gibran dan membaca cerita Dewi ‘dee’ Lestari. Aku bahkan tahu dia yang selalu kesulitan untuk mengingat sesuatu, sehingga kemudian dia membuat sebuah buku catatan kecil yang selalu dibawanya ke mana-mana. Bisa dibilang, separuh otaknya ada di buku itu. Masih menjadi misteri bagiku, jika dia semudah itu lupa, bagaimana dia bisa tidak pernah lupa menaruh ‘setengah otak’nya itu.Tunggu dulu kawan, kalian mungkin berpikir aku jatuh cinta dan suka pada Bulan gara-gara menjadi perantaranya dengan Rizky. Sayang sekali, kalian salah. Aku tidak sedikitpun jatuh cinta pada Bulan. Walaupun iya, dia cantik dan pandai merangkai kata-kata indah dalam puisinya. Namun saat itu aku sudah punya pacar yang sangat aku cintai. Aku cinta pacarku. Dan aku selalu bahagia bersamanya. Bulan? Dia tidak lebih seperti seorang teman saja. Tidak berbeda dengan puluhan teman-teman wanita lain yang sering kuajak bercerita tentang hidupnya.Tidak ada yang spesial dari Bulan. Tidak ada.***Namun, hati kita memang mudah dibolak-balikkan oleh Yang Maha Kuasa. Perasaan cintaku pada pacar, mendadak luruh dan berangsur hilang. Hingga akhirnya kita sepakat untuk saling memanggil ‘mantan’. Ya, aku putus dengan pacarku. Segalanya berlalu dengan begitu cepat.Putusnya aku dengan pacarku itu bukan lantas membuat aku bahagia. Rasa cintaku mungkin sudah luntur, tapi rasa kehilangan itu tetap ada. Rasa kangen itu seringkali muncul di malam hari, saat aku sendiri. Aku bahkan sering bermimpi tentang dia. Mimpi yang membuat aku takut tidur dan ingin segera bangun. Ya, mimpi tentang pacar telah membuat aku takut tidur. Dan di saat aku takut tidur, hal terbaik yang bisa kulakukan adalah menatap Bulan yang ada di langit. Entah mengapa, aku merasa tenang saat melihatnya.Di sisi lain, hubungan Bulan dengan Rizky sudah tidak spesial lagi. Semenjak Rizky memiliki pacar, Bulan memilih untuk menjauh. Saat kutanya, dia bilang tidak ingin mengganggu hubungan Rizky, dan dia juga ingin semakin setia dengan pacarnya yang dosen itu.Namun anehnya, setelah aku putus, Bulan jadi sering menghubungiku. Tidak secara langsung memang. Dia lebih sering memulai percakapan denganku melalui comment di status facebookku, atau mereply tweetku. Setelah itu, barulah biasanya aku atau dia mulai ber-smsan. Kali ini, obrolannya tidak ada sangkut pautnya dengan Rizky ataupun pacar Bulan. Obrolan kami berubah menjadi aku dan dia. Aku dan Bulan.Dan percaya atau tidak, aku merasa dia menjadi orang yang paling mengerti aku. Dia bilang dia sudah pernah mengalami hal yang sama dengan yang kualami saat ini. Dia sering memberikan nasehat yang sebenarnya sudah kutahu. Namun nasehat-nasehat standar itu, terasa spesial saat keluar dari mulut Bulan.Mendadak, aku merasa dia adalah wanita yang spesial. Aku suka dengan cara dia melukiskan rasa cintanya pada pacarnya. Aku suka dengan cara dia menghina aku (kami memang suka saling hina saat ngobrol). Aku suka cara dia membaca tulisan sastraku yang amatir. Aku suka dengan cara dia menjalin persahabatan dengan teman-teman wanitanya. Aku suka dengan senyumnya yang selalu meneduhkan jiwa. Aku suka dengan pemikirannya tentang pernikahan, hubungan laki-laki dan perempuan, juga tentang kesehatan, satu tema yang seharusnya dia sangat kuasai.Pada akhirnya, aku tahu bahwa aku memang suka segalanya dari dia. Dia kini menjadi layaknya bulan di angkasa yang memberikanku kehangatan. Kini, aku tak perlu lagi takut pada mimpi di malam hari. Karena Bulan, adalah orang yang muncul di mimpiku saat ini.Kini, dia sering datang ke kos untuk menemuiku. Iya, menemuiku, bukan Rizky! Bahkan, dalam beberapa kesempatan, Rizky bercerita padaku tentang Bulan yang selalu meminta bantuan padanya. Dan kalian tahu Bulan minta tolong apa pada Rizky? Ya, sama seperti

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่ควรทำเช่นนี้ เฉกเช่นฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำเช่นนี้ เฉกเช่นฉันยังคงเงียบและเพลิดเพลินไปกับคืนนี้ด้วยรูปลักษณ์ที่ดวงจันทร์ที่มักจะมาพร้อมกับคืนเหงาของฉัน อย่างไรก็ตามในขณะที่เท้าของฉันย้ายตัวเอง เท้าของฉันเป็นถ้าเทียบกับความประสงค์ของเรา จนในที่สุดฉันถึงหน้าห้อง Rizky ที่เพื่อนของฉันซึ่งยังเป็นเพื่อนบ้านของห้องของฉัน ฉันไม่ต้องการที่จะทำเช่นนี้. "สวัสดี Rizky คุณอีกครั้งอะไร?" ปากของฉันบอกว่าไม่ผมบอกคุณ. "ปิดปากอีกครั้งทำอะไร ทำไม? "ตอบ Rizky แบน ผมรู้ว่าเขากำลังนอนอยู่ เขายังคงจ้องมองที่หน้าจอแล็ปท็อปอย่างจริงจัง ฉันรู้ว่าเขากำลังยุ่งอยู่กับวิทยานิพนธ์ของเขาว่าควรจะแล้วเสร็จในเดือนนี้ ผมรู้ว่าเขาไม่ได้มีเวลาที่จะเพียงแค่พูดคุยกับผม ผมบอกคุณฉันไม่ควรทำเช่นนี้. "ไม่สามารถพูดคุย?" อ่าอีกครั้งปากของฉันย้ายตัวเอง. "การสนทนาสิ่งใดก็ตามเรา?" ตา Rizky ยังคงจ้องมองตรงเข้าไปในหน้าจอ ผมบอกคุณใช่มั้ย? แม้ว่าคุณจะยังคงที่จะไม่เชื่อฟังคำสั่งก็ไม่มีประโยชน์เขาจะไม่ฟังปากโง่! "มันเกี่ยวกับ ... " ชิปากของฉันยังคงพยายามที่จะต่อสู้และท้าทาย. "เกี่ยวกับอะไร?" Rizky ยังไม่มองมาที่ฉัน ฉันได้รับรางวัลปาก สิ่งที่คุณพยายามที่จะทำเขาจะไม่ได้ยิน ฮ่าฮ่า! "เดือน ... " ผมพูดกับถอนหายใจที่ผิดปกติ แสดงให้เห็นถอนหายใจของความสิ้นหวัง นี้คืออะไร? ไม่ควรที่จะไป? ทำไมผมบอกว่ายอมแพ้เพื่อ? เมจิก เมื่อได้ยินชื่อของดวงจันทร์ Rizky หยุดพิมพ์ เขาไม่ได้ดูที่หน้าจอแล็ปท็อปอีกต่อไป เขามองมาที่ฉัน! "หละ, emang อะไรผิดปกติกับดวงจันทร์? นั่งอยู่ที่นี่เป็นเรื่องที่ชัดเจน! "ประณาม! ทำไมคุณเพียงแค่ให้ผมได้ไหมแต่แล้วอีกครั้งย้ายร่างกายของฉันกับความประสงค์ของฉัน ผมก็นั่งได้อย่างรวดเร็ว เร็วเกินไปสำหรับผมที่จะรู้ว่าฉันกำลังนั่งอยู่กับผนังที่มีการโพสท่าที่มีการลาออกมากเกินไป พอ! หยุด toying กับคุณ! "สิ่งที่เกี่ยวกับดวงจันทร์?" ทันย่า Rizky กับสายตาใส่ใจ เขาเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน เขารู้ว่าเกือบทุกปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตของฉัน ได้เกือบ เขารู้อะไรเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของฉันกับดวงจันทร์ หรือบางทีมันเป็นความสัมพันธ์ของฉันกับดวงจันทร์ไม่ได้อยู่? "มันเกี่ยวกับเรื่องของฉันกับดวงจันทร์ เรื่องนี้มากเกินไปที่เก็บไว้อย่างเรียบร้อยในสมองของฉัน เรื่องที่ไม่จำเป็นต้องมีอยู่. "อีกครั้งที่ผมพูดโง่สิ่ง." หือ? เรื่องที่มีดวงจันทร์? ฉันไม่ได้รู้ว่าถ้าคุณอยู่ใกล้ชิดกับเขานี้. "ตอบ Rizky หัวเราะ ถากถาง. เขามีสิทธิที่จะบอกว่ามัน โดยทั่วไปเขาเป็นคนเดียวที่รู้ว่าดวงจันทร์ ไม่ใช่ผม ฉันเป็นเพียงกระบองในเรื่องราวของพวกเขา แต่กระบองมีการเปลี่ยนแปลงกลายเป็นมือพร้อมที่จะเข้าใจความรู้สึกว่ามีความจำเป็นไม่. *** มันทั้งหมดเริ่มต้นเมื่อฉันได้พบกับดวงจันทร์ ในเวลานั้นเขาก็ไปเยี่ยมชมห้อง Rizky ที่ Rizky ใช่ห้องที่ไม่ห้องของฉัน เขาเป็นเพื่อน Rizky เพื่อนสนิทอาจจะใกล้เกินไป. "ขอโทษนะ Mas" เธอพูดกับฉัน. มันยังเร็วอาจจะตลอดเวลา 7 ที่จริงผมได้จริงแล้วผมก็ยังครึ่งหลับ เพียงเพราะฉันต้องเชื่อฟังกิจการ Alamku แล้วฉันออกจากห้องและเข้าไปในห้องน้ำ และเมื่อฉันเดินออกมาจากห้องน้ำของเหตุผลที่เขาเรียกว่าฉัน. ตาไม่ชัดเจนดังนั้นผมเข้าหาเขา "สิ่งที่ยา?" "Rizkynya มี?" "จะต้องมีน่า" "ห้องคุณอยู่ที่ไหน?" ผมชี้ไปที่ห้องของเธอ "มันดูเหมือนว่าเขายังคงนอนหลับอยู่ คุณต้องการอะไร? "" โอ้ไม่ฉันต้องการที่จะเห็นคุณเขียน Emm ขอ bangunin, จะเป็นอย่างไร "มันดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ไม่ได้จริงๆรู้เกี่ยวกับมารยาทเยี่ยมชม ผมไม่จำเป็นต้องถามสิ่งที่เขาไม่ได้ตอบและแทนที่จะขอปลุก Rizky ที่ไม่สุภาพจริงๆ. ด้วยขี้เกียจและบังคับให้ฉันตื่น Rizky ตอนแรกเขาก็ขี้เกียจ แต่หลังจากที่ผมบอกว่าจะมองหาเป็นผู้หญิงคนหนึ่งจู่ ๆ เธอก็ดูตื่นเต้นและถามผมว่า "ชื่อของดวงจันทร์ก็ไม่ได้?" "ที่ไหน kutau ผมไม่คุ้นเคยกับเขา." ผมบอกว่าไม่สนใจ Rizky ปฏิกิริยาไม่นำพาต่อยเช่นผึ้งเมื่อได้ยินคำว่า 'สาว'. ไม่พอใจกับคำตอบที่ Rizky เลือกที่จะมองออก เขามองไปที่ผู้หญิงคนนั้น จากนั้นกล่าวว่า "ใช่มันดวงจันทร์ฮ่าฮ่า!" Rizky ตื่นเต้นอย่างกระทันหันออกและปล่อยให้นั่งเดือนสกปรกขึ้นเรา ผมได้ยินเขาบอกลาล้างใบหน้าของฉันเป็นครั้งแรกที่ดวงจันทร์. รู้สึกงานของฉันได้ทำฉันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ห้องและยังคงนอนของฉัน. *** สำหรับชั่วโมงที่ผ่านมาผมพยายามที่จะปิดตาของฉัน แต่เสียงสนทนา Rizky และหญิงที่เรียกดวงจันทร์ได้ก็มักจะได้รับในหูของฉัน และอย่างใดทำให้ประสบความสำเร็จในแผนการที่จะนอนหลับขัดขวางอีกครั้ง ประณาม. รู้สึกรำคาญกับสถานการณ์นี้ผมตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินการต่อการนอนของฉัน ฉันเลือกที่จะอาบน้ำและทำความสะอาด ผมเอาแว่นตาของฉันแล้วรีบเข้าห้องน้ำ. แล้วก็เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นดวงจันทร์ได้อย่างชัดเจน ใบหน้าของเธอเป็นภาพที่สวยงามและสีขาว ผมไหลตรงที่มีความสวยงามและมีสุขภาพดีในไหล่ เธอเป็นคนที่สวยงาม ไม่น่าแปลกใจ Rizky จู่ ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้นเมื่อไปเห็นเขา. หลังจากนั้นมีอะไรอย่างอื่นที่จะบอก. *** Mas ไม่สามารถขอความช่วยเหลือ? SMS จากดวงจันทร์ ผมอ่านเพียงแค่ยิ้ม นับตั้งแต่ที่เราได้พบและเขารู้ว่าผมเป็นเพื่อนของกินนอน Rizky ใกล้พอที่เขาจะมักจะถามเพื่อขอความช่วยเหลือของฉัน ไม่ว่าจะเป็นที่จะถามเกี่ยวกับข่าว Rizky กับเขาช้อปปิ้งสำหรับของขวัญสำหรับ Rizky หรือแม้เพียงแค่จะเตือน Rizky บอกว่าส่ง sms ตอบกลับ ใช่ฉันเป็นชนิดของความอัปยศอดสูในหมู่ Rizky และดวงจันทร์. ความสัมพันธ์ที่พวกเขายังค่อนข้างแปลกจริง พวกเขาจะไม่คบ เดือนที่ยังมีแฟนสาวของเขาเอง แต่เขาก็ใส่ใจมากที่จะ Rizky เป็นโสด ความสนใจมากเกินไปแทนที่จะ. ความสัมพันธ์ยังไม่ชัดเจนว่าอยู่นานพอ บางทีเกือบ 3 เดือน และเมื่อความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับดวงจันทร์ แม้ว่าเขาจะเพียงแค่โทรหาฉันเมื่อคุณต้องการที่จะขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับการ Rizky ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ได้พูดคุยเหมือนเพื่อน ผมได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับเขา ฉันรู้ว่าเธอเป็นแฟนสาวที่รักมาก ฉันรู้ว่าเขาชอบที่จะอ่านบทกวีของ Kahlil Gibran และอ่านเรื่องราวของ Dewi 'ดี' Lestari ฉันก็รู้ว่าเขาเป็นเสมอยากที่จะจำสิ่งที่เป็นอย่างนั้นเขาทำโน๊ตบุ๊คขนาดเล็กที่เขาดำเนินการตลอดเวลาทุกที่ คุณอาจจะบอกว่าครึ่งหนึ่งสมองในหนังสือเล่มนี้ ยังคงเป็นปริศนาให้ฉันถ้าเขาลืมได้อย่างง่ายดายวิธีการที่เขาไม่เคยลืมที่จะใส่ 'ครึ่ง otak'nya มัน. แขวนบนเพื่อนคุณอาจคิดว่าฉันตกหลุมรักและความรักบนดวงจันทร์เพราะเป็นเครื่องมือที่มี Rizky แต่น่าเสียดายที่คุณจะผิด ฉันไม่ได้ตกน้อยที่สุดในความรักกับดวงจันทร์ แม้ว่าใช่เธอมีความสวยงามและมีความคิดสร้างสรรค์เอ็นคำสวยในบทกวีของเขา แต่ในเวลาที่ฉันมีแฟนคนที่ฉันรัก ฉันรักแฟนของฉัน และผมมีความสุขกับเขาเสมอ เดือน? เขาไม่ได้เป็นเหมือนเพื่อนเท่านั้น ไม่แตกต่างจากหลายสิบของเพื่อนที่มักจะฉันสละผู้หญิงอีกคนหนึ่งบอกฉันเกี่ยวกับชีวิตของเธอ. มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับดวงจันทร์อยู่ ฉบับ*** แต่หัวใจของเราไม่กลับหัวได้อย่างง่ายดายคว่ำโดยผู้ทรงอำนาจ ความรู้สึกรักของฉันสำหรับแฟนก็หลั่งและจางหายไป จนในที่สุดเราตกลงที่จะโทรหากัน 'อดีต' ใช่ฉันเลิกกับแฟนของฉัน ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็วโดย. ความผิดปกติผมก็อยู่กับแฟนของฉันก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ฉันมีความสุข ความรักของฉันอาจจะจางหายไป แต่การสูญเสียก็ยังคงมี คิดถึงความรู้สึกที่มักจะปรากฏในเวลากลางคืนเมื่อฉันคนเดียว ผมมักจะฝันเกี่ยวกับเขา ความฝันที่ทำให้ฉันกลัวที่จะนอนหลับและต้องการที่จะได้รับการขึ้น ใช่ความฝันของแฟนได้ทำให้ฉันกลัวที่จะนอนหลับ และในขณะที่ฉันกลัวที่จะนอนหลับได้สิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันจะทำถูกจ้องมองไปที่ดวงจันทร์ในท้องฟ้า ยังไงก็เถอะผมรู้สึกสบายใจที่เห็น. บนมืออื่น ๆ , ความสัมพันธ์กับ Rizky ดวงจันทร์ไม่ได้อีกต่อไปพิเศษ ตั้งแต่ Rizky มีแฟนดวงจันทร์ก็เลือกที่จะอยู่ห่าง เมื่อผมถามเขาบอกฉันไม่ต้องการที่จะรบกวนความสัมพันธ์ Rizky และเขายังต้องการที่จะซื่อสัตย์มากขึ้นเพื่อแฟนหนุ่มของเธอที่เป็นวิทยากร. แต่แปลกหลังจากที่ผมเลิกดวงจันทร์จึงมักจะได้รับการติดต่อ ไม่ได้โดยตรงแน่นอน เขาเป็นคนที่มากขึ้นมักจะเริ่มต้นการสนทนากับฉันผ่านความเห็นเกี่ยวกับสถานะ facebookku หรือ mereply tweetku หลังจากนั้นแล้วมักจะฉันหรือเธอเริ่มเครื่อง texting เวลานี้การสนทนาก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับ Rizky หรือแฟนเดือน การสนทนาของเรากลายเป็นฉันและเขา ฉันและดวงจันทร์. และเชื่อหรือไม่ผมก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่เข้าใจผมมากที่สุด เขาบอกว่าเขาไม่เคยมีประสบการณ์เป็นสิ่งเดียวกับผมมีประสบการณ์ในวันนี้ เขามักจะให้คำแนะนำที่เป็นจริงรู้อยู่แล้วว่า อย่างไรก็ตามคำแนะนำมาตรฐานรู้สึกพิเศษเมื่อออกมาจากปากของดวงจันทร์. ทันใดนั้นผมก็รู้สึกว่าเขาเป็นผู้หญิงที่พิเศษ ผมชอบวิธีที่เขาอธิบายความรักของแฟนสาวของเขา ผมชอบวิธีที่เขาดูถูกฉัน (เราชอบกันในขณะที่พูดคุย Hina) ผมชอบวิธีที่เขาอ่านวรรณกรรมมือสมัครเล่น ผมชอบวิธีที่เขาก่อตั้งขึ้นมิตรภาพกับเพื่อนผู้หญิง ผมชอบที่จะยิ้มเสมอสงบจิตวิญญาณ ผมชอบความคิดของการแต่งงาน, ความสัมพันธ์ของผู้ชายและผู้หญิงเช่นเดียวกับสุขภาพรูปแบบที่เขาควรจะดีมากที่. ในท้ายที่สุดฉันรู้ว่าผมชอบทุกอย่างจากเธอ เขาได้ตอนนี้กลายเป็นเหมือนดวงจันทร์อยู่บนท้องฟ้าที่ทำให้ผมอบอุ่น ตอนนี้ผมไม่จำเป็นต้องกลัวที่จะฝันในเวลากลางคืน เพราะดวงจันทร์เป็นหนึ่งที่ปรากฏในความฝันของผมในวันนี้. ตอนนี้เขามักจะมาถึงบ้านขึ้นที่จะเห็นฉัน ใช่เห็นไม่ Rizky! ในความเป็นจริงหลายต่อหลายครั้ง Rizky บอกฉันเกี่ยวกับดวงจันทร์ที่มักจะขอความช่วยเหลือให้กับเธอ และคุณรู้ว่าสิ่งที่ดวงจันทร์เพื่อขอความช่วยเหลือใน Rizky? ใช่เช่นเดียวกับ