Dinasti Datong telah berkuasa selam

Dinasti Datong telah berkuasa selama 300 tahun lamanya. Setengah dari masa itu ditandai dengan kedamaian serta kejayaan, dan sejak Kaisar Jing Zong berkuasa diumurnya yang ke 20, kemakmuran ekonomi naik berkali lipat dari sebelumnya. Rakyat hidup dengan tenteram. Negerinya sendiri pun dilambangkan oleh lagu-lagu gembira dan tarian yang menenangkan hati. Karena itulah, tugas seorang kaisar tak lagi di anggap sulit.

Dan tentu saja kaisar yang sekarang merupakan seseorang yang cinta kesenangan dan penuh semangat, tidak pernah terkungkung dalam kurungan istana, jadi situasi seperti ini akan sering terjadi:

Xiao Guizi*, seorang pekerja keras, memasuki kamar tidur kekaisaran, seperti biasa, setelah lonceng berdentang pukul 5 pagi, dia bertugas untuk membangunkan sang kaisar dan membantunya menjalankan rutinitas pagi seperti menggosok gigi dan mandi.

Tetapi, di bangku nanmu* itu, sebuah gulungan kertas terbentang, dengan goresan panjang, tegak, rapi, yang bertuliskan:

“Saya, sang kaisar* memutuskan untuk pergi ke Jiangnan*, dan berencana kembali paling cepat dua bulan atau paling lambat setengah tahun. Persidangan dan segalanya akan diambil alih oleh mentri Tongxin. Demikian, telah diputuskan.”

“Astaga! Kaisar melarikan diri lagi!”

Xiao Guizi berlari pontang-panting menuju ruang administrasi utama, membuat kegaduhan di sepanjang jalan—segera saja, teriak kepanikannya bergema di seluruh lantai kamar kekaisaran

“Berhenti melebih-lebihkan hal ini! Toh ini bukan yang pertama kalinya,” salah satu pejabat tinggi menguap, tampak kesal.

Kaisar Jing Zong ini telah memerintah selama lima tahun, dan dari lima tahun itu dia telah melarikan diri sebanyak sepuluh kali. Satu-satunya alasan kerajaan tidak/belum runtuh selama ini adalah karena sang pahlawan jenius dan penyelamat agung, Mentri Tongxin, yang telah mengabdi dengan setia. Tidak ada seorang pun yang tahu apa yang ada di kepala kaisar terdahulu! Menyerahkan pemerintahan kepada seorang pangeran yang hanya ingin bersenang-senang sesuka hatinya…

Sang pejabat tinggi menggerutu pada dirinya sendiri.

Ah… Ngantuknya.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ราชวงศ์ต้าถงมีการปกครองสำหรับ 300 ปี ครึ่งหนึ่งของเวลาที่ถูกทำเครื่องหมายด้วยความสงบสุขและประสบความสำเร็จและตั้งแต่จักรพรรดิจิงซงพิพากษาว่าอายุของเขาถึง 20 เพิ่มขึ้นความเจริญทางเศรษฐกิจหลายครั้งก่อน คนที่จะอยู่ในความสงบ ประเทศของตัวเองของเขาเป็นตัวแทนจากเพลงและเต้นรำมั่นใจอย่างมีความสุข ดังนั้นงานของจักรพรรดิจะไม่ถือว่ายาก. และแน่นอนจักรพรรดิซึ่งตอนนี้เป็นคนที่รักความสนุกสนานและเต็มไปด้วยพลังที่ไม่เคยถูกคุมขังอยู่ในพระราชวังกรงดังนั้นชนิดของสถานการณ์นี้มักจะเกิดขึ้น: เสี่ยว Guizi * คนงานอย่างหนัก เข้ามาในห้องนอนของอาณาจักรตามปกติหลังจากเสียงระฆังดังขึ้นที่ 05:00 เขาทำหน้าที่ที่จะปลุกจักรพรรดิและช่วยให้เขาทำงานประจำวันและการแปรงฟันและการอาบน้ำ. แต่อยู่บนม้านั่ง Nanmu * เป็นม้วนกระดาษแผ่ออกไปด้วยรอยขีดข่วนยาวตรง เรียบร้อยที่อ่าน: "ผมจักรพรรดิ * ตัดสินใจที่จะไปที่ Jiangnan * และวางแผนที่จะกลับมาได้อย่างรวดเร็วที่สุดที่ล่าสุดสองเดือนหรือครึ่งปี การทดลองและทุกอย่างจะถูกนำขึ้นโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวง Tongxin ดังนั้นจึงได้รับการตัดสินใจ. "" เอ้ย! จักรพรรดิหนีอีกครั้ง! "เสี่ยวGuizi วิ่งเตลิดเปิดเปิงไปสู่การบริหารพื้นที่หลักทำให้เสียงไปพร้อมกันเร็ว ๆ นี้ที่กรีดร้องพื้นห้องสะท้อนความตื่นตระหนกไปทั่วอาณาจักร" หยุดพูดเกินความจริงมัน! แต่นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรก "หนึ่งเจ้าหน้าที่ระดับสูงหาวรำคาญอย่างเห็นได้ชัด. จักรพรรดิจิงซงมีการปกครองเป็นเวลาห้าปีห้าปีที่เขาได้หนีออกมามากที่สุดเท่าที่สิบครั้ง เหตุผลเดียวที่ราชอาณาจักรไม่ได้ / ยังไม่ได้ทรุดตัวลงเพื่อให้ห่างไกลเป็นเพราะพระเอกและผู้ช่วยให้รอดของอัจฉริยะที่ดีรัฐมนตรีว่าการกระทรวง Tongxin ที่ได้ทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่อยู่ในหัวของอดีตจักรพรรดิ! ในช่วงการบริหารงานที่จะเป็นเจ้าชายที่เพียงต้องการที่จะมีความสนุกสนานที่พวกเขาโปรด ... ที่เจ้าหน้าที่ด้านบนบ่นกับตัวเอง. อ่า ... Ngantuknya