นิทานอาเซียน ประเทศเวียดนาม เรื่อง

นิทานอาเซียน ประเทศเวียดนาม เรื่อง กำเนิดค้างคาว

นานมาแล้ว แมวจับนกมาได้ตัวหนึ่ง มันก็นั่งกินนกจนอิ่มแหลือแต่ขนกองไว้ ทันใดนั้นแมวก็ เห็นหนูวิ่งผ่านมา แมวตะปบไว้ได้ แมวยังรู้สึกอิ่ม จึงคิดว่าจะไว้กินหนูตัวนี้ตอนเย็น จึงวางหนูเอาไว้บน กองขนนก แล้วแมวก็ออกไปเดินเล่น หนูตัวนั้นเพียงแต่สลบไปยังไม่ตาย พอหนูรู้สึกตัวก็ ขยับตัว จะคลานไปที่รังแต่รู้สึกแปลกประหลาดที่ลำตัว พอมองที่ลำตัวก็เห็นมีปีกอยู่ พอกระพือ ปีกก็บินได้ ทั้งนี้เพราะขนนกที่ตายยังมีเลือดอยยู่ ขนที่ชุ่มเลือดจึงติดกับลำตัวหนูแน่น หนูมีปีกตัวนี้จึงบินไปที่ กลุ่มนกและขออยู่กับนก และขอแต่งงานกับนางนก นางนกบอกว่า "ฉันไม่แต่งงานกับ เธอหรอกรูป ร่างเธอน่าเกียจจริงๆเหมือนหนู" หนูมีปีกจิงบินกลับไปหาฝูงหนู ขออยู่กับหนู ฝูงหนูพากันขับไล่หนูมีปีกไม่ให้อยู่ด้วย หนูมีปีกรู้สึกอับอายยิ่งนักที่ ตนไม่เป็นที่ยอมรับของทั้งหนูและ นก จึงต้องซ่อนตัวอยู่ในตอนกลางวันไม่ให้ใครเห็นและออกหากินเฉพาะตอนกลางคืน ปัจจุบันเราเรียกหนูมีปีกนี้ว่า"ค้างคาว