Pidato BJ Habibie ketika berkunjung

Pidato BJ Habibie ketika berkunjung Ke Garuda Indonesia
Dik, anda tahu, saya ini lulus SMA tahun 1954!” beliau membuka pembicaraan dengan gayanya yang khas penuh semangat dan memanggil semua hadirin dengan kata “Dik” kemudian secara lancar beliau melanjutkan “Presiden Soekarno, Bapak Proklamator RI, orator paling unggul, itu sebenarnya memiliki visi yang luar biasa cemerlang! Ia adalah Penyambung Lidah Rakyat! Ia tahu persis sebagai Insinyur, Indonesia dengan geografis ribuan pulau, memerlukan penguasaan Teknologi yang
Advertisement


berwawasan nasional yakni Teknologi Maritim dan Teknologi Dirgantara. Kala itu, tak ada ITB dan tak ada UI. Para pelajar SMA unggulan berbondong-bondong disekolahkan oleh Presiden Soekarno ke luar negeri untuk menimba ilmu teknologi Maritim dan teknologi dirgantara. Saya adalah rombongan kedua diantara ratusan pelajar SMA yang secara khusus dikirim ke berbagai negara. Pendidikan kami di luar negeri itu bukan pendidikan kursus kilat tapi sekolah bertahun-tahun sambil bekerja praktek. Sejak awal saya hanya tertarik dengan ‘how to build commercial aircraft’ bagi Indonesia. Jadi sebenarnya Pak Soeharto, Presiden RI kedua hanya melanjutkan saja program itu, beliau juga bukan pencetus ide penerapan ‘teknologi’ berwawasan nasional di Indonesia. Lantas kita bangun perusahaan-perusahaan strategis, ada PT PAL dan salah satunya adalah IPTN.

Sekarang Dik, anda semua lihat sendiri, N250 itu bukan pesawat asal-asalan dibikin! Pesawat itu sudah terbang tanpa mengalami ‘Dutch Roll’ (istilah penerbangan untuk pesawat yang ‘oleng’) berlebihan, tenologi pesawat itu sangat canggih dan dipersiapkan untuk 30 tahun kedepan, diperlukan waktu 5 tahun untuk melengkapi desain awal, satu-satunya pesawat turboprop di dunia yang mempergunakan teknologi ‘Fly by Wire’ bahkan sampai hari ini. Rakyat dan negara kita ini membutuhkan itu! Pesawat itu sudah terbang 900 jam (saya lupa persisnya 900 atau 1900 jam) dan selangkah lagi masuk program sertifikasi FAA. IPTN membangun khusus pabrik pesawat N250 di Amerika dan Eropa untuk pasar negara-negara itu.Namun, orang Indonesia selalu saja gemar bersikap sinis dan mengejek diri sendiri ‘apa mungkin orang Indonesia bikin pesawat terbang?

Tiba-tiba, Presiden memutuskan agar IPTN ditutup dan begitu pula dengan industri strategis lainnya.

Dik tahu di dunia ini hanya 3 negara yang menutup industri strategisnya, satu Jerman karena trauma dengan Nazi, lalu Cina (?) dan Indonesia. Sekarang, semua tenaga ahli teknologi Indonesia terpaksa diusir dari negeri sendiri dan mereka bertebaran di berbagai negara, khususnya pabrik pesawat di Bazil, Canada, Amerika dan Eropa.

Hati siapa yang tidak sakit menyaksikan itu semua?
...Saya bilang ke Presiden, kasih saya uang 500 juta Dollar dan N250 akan menjadi pesawat yang terhebat yang mengalahkan ATR, Bombardier, Dornier, Embraer dll dan kita tak perlu tergantung dengan negara manapun. Tapi keputusan telah diambil dan para karyawan IPTN yang berjumlah 16 ribu harus mengais rejeki di negeri orang dan gilanya lagi kita yang beli pesawat negara mereka!

Pak Habibie menghela nafas, Pak Habibie melanjutkan pembicaraannya....
... Hal yang sama terjadi pada prototipe pesawat jet twin engines narrow body, itu saya tunjuk Ilham sebagai Kepala Proyek N2130. Ia bukan karena anak Habibie, tapi Ilham ini memang sekolah khusus mengenai manufakturing pesawat terbang, kalau saya sebenarnya hanya ahli dalam bidang metalurgi pesawat terbang. Kalau saja N2130 diteruskan, kita semua tak perlu tergantung dari Boeing dan Airbus untuk membangun jembatan udara di Indonesia.

Dik, dalam industri apapun kuncinya itu hanya satu QCD,
− Q itu Quality, Dik, anda harus buat segala sesuatunya berkualitas tinggi dan konsisten− C itu Cost, Dik, tekan harga serendah mungkin agar mampu bersaing dengan produsen sejenis− D itu Delivery, biasakan semua produksi dan outcome berkualitas tinggi dengan biaya paling efisien dan disampaikan tepat waktu!Itu saja!

Pak Habibie melanjutkan penjelasan tentang QCD sbb:
..Kalau saya upamakan, Q itu nilainya 1, C nilainya juga 1 lantas D nilainya 1 pula, jika dijumlah maka menjadi 3. Tapi cara kerja QCD tidak begitu Dik, organisasi itu bekerja saling sinergi sehingga yang namanya QCD itu bisa menjadi 300 atau 3000 atau bahkan 30.000 sangat tergantung bagaimana anda semua mengerjakannya, bekerjanya harus pakai hati Dik”

Tiba-tiba, pak Habibie seperti merenung sejenak mengingat-ingat sesuatu...
...Dik, saya ini memulai segala sesuatunya dari bawah, sampai saya ditunjuk menjadi Wakil Dirut perusahaan terkemuka di Jerman dan akhirnya menjadi Presiden RI, itu semua bukan kejadian tiba-tiba. Selama 48 tahun saya tidak pernah dipisahkan dengan Ainun, ibu Ainun istri saya. Ia ikuti kemana saja saya pergi dengan penuh kasih sayang dan rasa sabar. Dik, kalian barangkali sudah biasa hidup terpisah dengan istri, you pergi dinas dan istri di rumah, tapi tidak dengan saya. Gini ya, saya mau kasih informasi...... Saya ini baru tahu bahwa ibu Ainun mengidap kanker hanya 3 hari sebelumnya, tak pernah ada tanda-tanda dan tak pernah ada keluhan keluar dari ibu.

Pak Habibie menghela nafas panjang dan tampak sekali ia sangat emosional serta mengalami luka hati yang mendalam, seisi ruangan hening dan turut serta larut dalam emosi kepedihan pak Habibie, apalagi aku tanpa terasa air mata mulai menggenang.

Dengan suara bergetar dan setengah terisak pak Habibie melanjutkan...
...Dik, kalian tau, 2 minggu setelah ditinggalkan ibu, suatu hari, saya pakai piyama tanpa alas kaki dan berjalan mondar-mandir di ruang keluarga sendirian sambil memanggil-manggil nama ibu... Ainun.... Ainun ........ Ainun ........saya mencari ibu di semua sudut rumah.

Para dokter yang melihat perkembangan saya sepeninggal ibu berpendapat ‘Habibie bisa mati dalam waktu 3 bulan jika terus begini...’ mereka bilang ‘Kita (para dokter) harus tolong Habibie.

Para Dokter dari Jerman dan Indonesia berkumpul lalu saya diberinya 3 pilihan;
Pertama, saya harus dirawat, diberi obat khusus sampai saya dapat mandiri meneruskan hidup. Artinya saya ini gila dan harus dirawat di Rumah Sakit Jiwa!
Opsi kedua, para dokter akan mengunjungi saya di rumah, saya harus berkonsultasi terus-menerus dengan mereka dan saya harus mengkonsumsi obat khusus. Sama saja, artinya saya sudah gila dan harus diawasi terus...
Opsi ketiga, saya disuruh mereka untuk menuliskan apa saja mengenai Ainun, anggaplah saya bercerita dengan Ainun seolah ibu masih hidup.
Saya pilih opsi yang ketiga...
*(dari tayangan program di stasiun televisi 27 Januari 2012, P.Habibie bercerita, ternyata ada 4 opsi,bukan 3, dimana opsi yang belum tersebut di atas adalah, P.Habibie diminta bercerita tentang apa saja tentang bu Ainun kepada dokter, hampir sama dengan opsi 2)

Tiba-tiba, pak Habibie seperti teringat sesuatu (kita yang biasa mendengarkan beliau juga pasti maklum bahwa gaya bicara pak Habibie seperti meloncat kesana-kemari dan kadang terputus karena proses berpikir beliau sepertinya lebih cepat dibandingkan kecepatan berbicara dalam menyampaikan sesuatu).. ia melanjutkan pembicaraannya;

Dik, hari ini persis 600 hari saya ditinggal Ainun.......dan hari ini persis 597 hari Garuda Indonesia menjemput dan memulangkan ibu Ainun dari Jerman ke tanah air Indonesia.

Saya tidak mau menyampaikan ucapan terima kasih melalui surat..... saya menunggu hari baik, berminggu-minggu dan berbulan-bulan untuk mencari momen yang tepat guna menyampaikan isi hati saya. Hari ini didampingi anak saya Ilham dan keponakan saya, Adri maka saya, Habibie atas nama seluruh keluarga besar Habibie mengucapkan terima kasih sebesar-besarnya, kalian, Garuda Indonesia telah mengirimkan sebuah Boeing B747-400 untuk menjemput kami di Jerman dan memulangkan ibu Ainun ke tanah air bahkan memakamkannya di Taman Makam Pahlawan. Sungguh suatu kehormatan besar bagi kami sekeluarga. Sekali lagi, saya mengucapkan terima kasih atas bantuan Garuda Indonesia.

Seluruh hadirin terhenyak dan saya tak kuasa lagi membendung air mata.......
Setelah jeda beberapa waktu, pak Habibie melanjutkan pembicaraannya;
...Dik, sebegitu banyak ungkapan isi hati kepada Ainun, lalu beberapa kerabat menyarankan agar semua tulisan saya dibukukan saja, dan saya menyetujui...

Buku itu sebenarnya bercerita tentang jalinan kasih antara dua anak manusia. Tak ada unsur kesukuan, agama, atau ras tertentu. Isi buku ini sangat universal, dengan muatan budaya nasional Indonesia. Sekarang buku ini atas permintaan banyak orang telah diterjemahkan ke beberapa bahasa, antara lain Inggris, Arab, Jepang..... (saya lupa persisnya, namun pak Habibie menyebut 4 atau 5 bahasa asing).Sayangnya buku ini hanya dijual di satu toko buku (pak Habibie menyebut nama satu toko buku besar), sudah dicetak 75.000 eksemplar dan langsung habis. Banyak orang yang ingin membaca buku ini tapi tak tahu dimana belinya. Beberapa orang di daerah di luar kota besar di Indonesia juga mengeluhkan dimana bisa beli buku ini di kota mereka.

Dik, asal you tahu, semua uang hasil penjualan buku ini tak satu rupiahpun untuk memperkaya Habibie atau keluarga Habibie. Semua uang hasil penjualan buku ini dimasukkan ke rekening Yayasan yang dibentuk oleh Habibie dan ibu Ainun untuk menyantuni orang cacat, salah satunya adalah para penyandang tuna netra. Kasihan mereka ini sesungguhnya bisa bekerja dengan nyaman jika bisa melihat.

Saya berikan diskon 30% bagi pembeli buku yang jumlah besar bahkan saya tambahkan lagi diskon 10% bagi mereka karena saya tahu, mereka membeli banyak buku pasti untuk dijual kembali ke yang lain.

Sekali lagi, buku ini kisah kasih universal anak manusia dari sejak tidak punya apa-apa sampai menjadi Presiden Republik Indonesia dan Ibu Negara. Isinya sangat inspiratif.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูด โดย Habibie BJ เมื่อพวกเขาเข้าเยี่ยมชม Garuda อินโดนีเซียDIK รู้ ที่จบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมใน 1954 ! "เขาเปิดเจรจากับสไตล์ที่โดดเด่นของเขาและผู้ชมทั้งหมด มีคำเรียก" Dik "แล้วเขาอย่างราบรื่นต่อไป" ประธานาธิบดีซูการ์โน พ่อของ RI Proclaimers, orator สุดห้อง มีวิสัยทัศน์ที่โดดเด่นของใสจริง กำลังเชื่อมต่อลิ้นของคน เขารู้เพียงเป็นวิศวกร อินโดนีเซียกันทางภูมิศาสตร์พันเกาะ ต้องการเป็นครูของเทคโนโลยีโฆษณา เทคโนโลยีแห่งชาติทางทะเลเช่น เทคโนโลยีเจะ และบิน ในขณะนั้น สถาบันไม่และ UI ไม่ ห้องเรียนไม่ flocked โดยประธานาธิบดีซูการ์โนถูกส่งไปต่างประเทศสำหรับเทคโนโลยีทางทะเล และศึกษาเทคโนโลยีการบินและอวกาศ ผมสองระหว่างกลุ่มของหลายร้อยโรงเรียนมัธยม นักเรียนโดยเฉพาะส่งไปต่างประเทศ ต่างประเทศการศึกษาของเราไม่ใช่หลักสูตรการศึกษาความล้มเหลวแต่หลายปีของโรงเรียนขณะปฏิบัติงาน ตั้งแต่ต้น ผมเพียงสนใจใน "วิธีการสร้างเครื่องบินพาณิชย์' ในอินโดนีเซีย ดังนั้นในความเป็นจริงนาย Soeharto ประธานาธิบดีอินโดนีเซียทั้งสองเพียงต่อเฉพาะโปรแกรม เขาไม่ใช่ผู้ริเริ่มแนวคิดของแอพลิเคชันของ 'เทคโนโลยี' เจะอินโดนีเซีย แล้วเราสร้างกลยุทธ์บริษัท มี PT PAL และหนึ่งในนั้นคือ IPTNSekarang Dik, anda semua lihat sendiri, N250 itu bukan pesawat asal-asalan dibikin! Pesawat itu sudah terbang tanpa mengalami ‘Dutch Roll’ (istilah penerbangan untuk pesawat yang ‘oleng’) berlebihan, tenologi pesawat itu sangat canggih dan dipersiapkan untuk 30 tahun kedepan, diperlukan waktu 5 tahun untuk melengkapi desain awal, satu-satunya pesawat turboprop di dunia yang mempergunakan teknologi ‘Fly by Wire’ bahkan sampai hari ini. Rakyat dan negara kita ini membutuhkan itu! Pesawat itu sudah terbang 900 jam (saya lupa persisnya 900 atau 1900 jam) dan selangkah lagi masuk program sertifikasi FAA. IPTN membangun khusus pabrik pesawat N250 di Amerika dan Eropa untuk pasar negara-negara itu.Namun, orang Indonesia selalu saja gemar bersikap sinis dan mengejek diri sendiri ‘apa mungkin orang Indonesia bikin pesawat terbang?Tiba-tiba, Presiden memutuskan agar IPTN ditutup dan begitu pula dengan industri strategis lainnya.Dik tahu di dunia ini hanya 3 negara yang menutup industri strategisnya, satu Jerman karena trauma dengan Nazi, lalu Cina (?) dan Indonesia. Sekarang, semua tenaga ahli teknologi Indonesia terpaksa diusir dari negeri sendiri dan mereka bertebaran di berbagai negara, khususnya pabrik pesawat di Bazil, Canada, Amerika dan Eropa.Hati siapa yang tidak sakit menyaksikan itu semua?...Saya bilang ke Presiden, kasih saya uang 500 juta Dollar dan N250 akan menjadi pesawat yang terhebat yang mengalahkan ATR, Bombardier, Dornier, Embraer dll dan kita tak perlu tergantung dengan negara manapun. Tapi keputusan telah diambil dan para karyawan IPTN yang berjumlah 16 ribu harus mengais rejeki di negeri orang dan gilanya lagi kita yang beli pesawat negara mereka!Pak Habibie menghela nafas, Pak Habibie melanjutkan pembicaraannya....... Hal yang sama terjadi pada prototipe pesawat jet twin engines narrow body, itu saya tunjuk Ilham sebagai Kepala Proyek N2130. Ia bukan karena anak Habibie, tapi Ilham ini memang sekolah khusus mengenai manufakturing pesawat terbang, kalau saya sebenarnya hanya ahli dalam bidang metalurgi pesawat terbang. Kalau saja N2130 diteruskan, kita semua tak perlu tergantung dari Boeing dan Airbus untuk membangun jembatan udara di Indonesia.Dik, dalam industri apapun kuncinya itu hanya satu QCD,− Q itu Quality, Dik, anda harus buat segala sesuatunya berkualitas tinggi dan konsisten− C itu Cost, Dik, tekan harga serendah mungkin agar mampu bersaing dengan produsen sejenis− D itu Delivery, biasakan semua produksi dan outcome berkualitas tinggi dengan biaya paling efisien dan disampaikan tepat waktu!Itu saja!Pak Habibie melanjutkan penjelasan tentang QCD sbb:..Kalau saya upamakan, Q itu nilainya 1, C nilainya juga 1 lantas D nilainya 1 pula, jika dijumlah maka menjadi 3. Tapi cara kerja QCD tidak begitu Dik, organisasi itu bekerja saling sinergi sehingga yang namanya QCD itu bisa menjadi 300 atau 3000 atau bahkan 30.000 sangat tergantung bagaimana anda semua mengerjakannya, bekerjanya harus pakai hati Dik”Tiba-tiba, pak Habibie seperti merenung sejenak mengingat-ingat sesuatu......Dik, saya ini memulai segala sesuatunya dari bawah, sampai saya ditunjuk menjadi Wakil Dirut perusahaan terkemuka di Jerman dan akhirnya menjadi Presiden RI, itu semua bukan kejadian tiba-tiba. Selama 48 tahun saya tidak pernah dipisahkan dengan Ainun, ibu Ainun istri saya. Ia ikuti kemana saja saya pergi dengan penuh kasih sayang dan rasa sabar. Dik, kalian barangkali sudah biasa hidup terpisah dengan istri, you pergi dinas dan istri di rumah, tapi tidak dengan saya. Gini ya, saya mau kasih informasi...... Saya ini baru tahu bahwa ibu Ainun mengidap kanker hanya 3 hari sebelumnya, tak pernah ada tanda-tanda dan tak pernah ada keluhan keluar dari ibu.Pak Habibie menghela nafas panjang dan tampak sekali ia sangat emosional serta mengalami luka hati yang mendalam, seisi ruangan hening dan turut serta larut dalam emosi kepedihan pak Habibie, apalagi aku tanpa terasa air mata mulai menggenang.Dengan suara bergetar dan setengah terisak pak Habibie melanjutkan......Dik, kalian tau, 2 minggu setelah ditinggalkan ibu, suatu hari, saya pakai piyama tanpa alas kaki dan berjalan mondar-mandir di ruang keluarga sendirian sambil memanggil-manggil nama ibu... Ainun.... Ainun ........ Ainun ........saya mencari ibu di semua sudut rumah.

Para dokter yang melihat perkembangan saya sepeninggal ibu berpendapat ‘Habibie bisa mati dalam waktu 3 bulan jika terus begini...’ mereka bilang ‘Kita (para dokter) harus tolong Habibie.

Para Dokter dari Jerman dan Indonesia berkumpul lalu saya diberinya 3 pilihan;
Pertama, saya harus dirawat, diberi obat khusus sampai saya dapat mandiri meneruskan hidup. Artinya saya ini gila dan harus dirawat di Rumah Sakit Jiwa!
Opsi kedua, para dokter akan mengunjungi saya di rumah, saya harus berkonsultasi terus-menerus dengan mereka dan saya harus mengkonsumsi obat khusus. Sama saja, artinya saya sudah gila dan harus diawasi terus...
Opsi ketiga, saya disuruh mereka untuk menuliskan apa saja mengenai Ainun, anggaplah saya bercerita dengan Ainun seolah ibu masih hidup.
Saya pilih opsi yang ketiga...
*(dari tayangan program di stasiun televisi 27 Januari 2012, P.Habibie bercerita, ternyata ada 4 opsi,bukan 3, dimana opsi yang belum tersebut di atas adalah, P.Habibie diminta bercerita tentang apa saja tentang bu Ainun kepada dokter, hampir sama dengan opsi 2)

Tiba-tiba, pak Habibie seperti teringat sesuatu (kita yang biasa mendengarkan beliau juga pasti maklum bahwa gaya bicara pak Habibie seperti meloncat kesana-kemari dan kadang terputus karena proses berpikir beliau sepertinya lebih cepat dibandingkan kecepatan berbicara dalam menyampaikan sesuatu).. ia melanjutkan pembicaraannya;

Dik, hari ini persis 600 hari saya ditinggal Ainun.......dan hari ini persis 597 hari Garuda Indonesia menjemput dan memulangkan ibu Ainun dari Jerman ke tanah air Indonesia.

Saya tidak mau menyampaikan ucapan terima kasih melalui surat..... saya menunggu hari baik, berminggu-minggu dan berbulan-bulan untuk mencari momen yang tepat guna menyampaikan isi hati saya. Hari ini didampingi anak saya Ilham dan keponakan saya, Adri maka saya, Habibie atas nama seluruh keluarga besar Habibie mengucapkan terima kasih sebesar-besarnya, kalian, Garuda Indonesia telah mengirimkan sebuah Boeing B747-400 untuk menjemput kami di Jerman dan memulangkan ibu Ainun ke tanah air bahkan memakamkannya di Taman Makam Pahlawan. Sungguh suatu kehormatan besar bagi kami sekeluarga. Sekali lagi, saya mengucapkan terima kasih atas bantuan Garuda Indonesia.

Seluruh hadirin terhenyak dan saya tak kuasa lagi membendung air mata.......
Setelah jeda beberapa waktu, pak Habibie melanjutkan pembicaraannya;
...Dik, sebegitu banyak ungkapan isi hati kepada Ainun, lalu beberapa kerabat menyarankan agar semua tulisan saya dibukukan saja, dan saya menyetujui...

Buku itu sebenarnya bercerita tentang jalinan kasih antara dua anak manusia. Tak ada unsur kesukuan, agama, atau ras tertentu. Isi buku ini sangat universal, dengan muatan budaya nasional Indonesia. Sekarang buku ini atas permintaan banyak orang telah diterjemahkan ke beberapa bahasa, antara lain Inggris, Arab, Jepang..... (saya lupa persisnya, namun pak Habibie menyebut 4 atau 5 bahasa asing).Sayangnya buku ini hanya dijual di satu toko buku (pak Habibie menyebut nama satu toko buku besar), sudah dicetak 75.000 eksemplar dan langsung habis. Banyak orang yang ingin membaca buku ini tapi tak tahu dimana belinya. Beberapa orang di daerah di luar kota besar di Indonesia juga mengeluhkan dimana bisa beli buku ini di kota mereka.

Dik, asal you tahu, semua uang hasil penjualan buku ini tak satu rupiahpun untuk memperkaya Habibie atau keluarga Habibie. Semua uang hasil penjualan buku ini dimasukkan ke rekening Yayasan yang dibentuk oleh Habibie dan ibu Ainun untuk menyantuni orang cacat, salah satunya adalah para penyandang tuna netra. Kasihan mereka ini sesungguhnya bisa bekerja dengan nyaman jika bisa melihat.

Saya berikan diskon 30% bagi pembeli buku yang jumlah besar bahkan saya tambahkan lagi diskon 10% bagi mereka karena saya tahu, mereka membeli banyak buku pasti untuk dijual kembali ke yang lain.

Sekali lagi, buku ini kisah kasih universal anak manusia dari sejak tidak punya apa-apa sampai menjadi Presiden Republik Indonesia dan Ibu Negara. Isinya sangat inspiratif.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำพูด BJ ฮาบิบีในระหว่างที่เขาไปเยือนครุฑอินโดนีเซีย
Dik คุณรู้ว่าผมจบการศึกษาระดับมัธยมปลายในปี 1954! "เขาเปิดการสนทนากับสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เต็มไปด้วยความรักและเรียกร้องให้ผู้เข้าร่วมประชุมทั้งหมดที่มีคำว่า" บราเดอร์ "จากนั้นได้อย่างราบรื่นเขายังคง" ประธานนาย Proklamator RI, นักพูดที่ดีที่สุดก็จริงมีวิสัยทัศน์อย่างมากเก่ง! เขาเป็นกระบอกเสียงของคนที่! เขารู้ว่าเป็นวิศวกรที่ประเทศอินโดนีเซียที่มีมากมายทางภูมิศาสตร์ของเกาะซึ่งจะต้องมีการเรียนรู้ของเทคโนโลยีโฆษณาวิสัยทัศน์ของเทคโนโลยีทางทะเลแห่งชาติและเทคโนโลยีการบินและอวกาศ ในเวลานั้นไม่มี ITB และ UI ไม่มี แนะนำนักเรียนมัธยมแห่ศึกษาโดยประธานในต่างประเทศที่จะได้รับความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีทางทะเลและเทคโนโลยีการบินและอวกาศ ผมเป็นกลุ่มที่สองร้อยของนักเรียนมัธยมที่ถูกส่งมาโดยเฉพาะไปยังประเทศต่างๆ การศึกษาในต่างประเทศของเราไม่ได้เป็นความผิดพลาดของการศึกษาหลักสูตรโรงเรียน แต่ปีในขณะที่การปฏิบัติในการทำงาน ตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่ผมสนใจเฉพาะใน 'วิธีการสร้างเครื่องบินพาณิชย์' อินโดนีเซีย ดังนั้นในความเป็นจริงนายซูฮาร์โตประธานอินโดนีเซียเป็นครั้งที่สองเท่านั้นที่จะดำเนินการโครงการคนเดียวเขาไม่ได้เป็นผู้ริเริ่มความคิดของการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี 'ชาติที่ชาญฉลาดในอินโดนีเซียที่ จากนั้นเราก็สร้าง บริษัท เชิงกลยุทธ์ที่มี PT PAL และหนึ่งในนั้นคือ IPTN. ตอนนี้ Dik คุณทุกคนสามารถดูจะไม่ N250 เครื่องบินวางแผนลวกกัน! เครื่องบินได้รับการบินโดยไม่ต้องประสบ 'ดัตช์ม้วน (ค่าใช้จ่ายระยะยาวสำหรับเครื่องบิน' สั่นคลอน ') ที่โอ้อวดเครื่องบิน tenologi เป็นอย่างมากที่มีความซับซ้อนและเตรียมความพร้อมสำหรับ 30 ปีข้างหน้าก็เอา 5 ปีให้เสร็จสมบูรณ์การออกแบบเบื้องต้นเครื่องบินใบพัดเดียวในโลก การใช้เทคโนโลยี 'บินโดยสาย' แม้กระทั่งทุกวันนี้ ผู้คนและประเทศของเราอยู่ในความต้องการของมัน! เครื่องบินได้บิน 900 ชั่วโมง (ฉันลืมว่า 900 หรือ 1,900 ชั่วโมง) และขั้นตอนจากการเข้าสู่โปรแกรมการรับรองโดยจอห์นฟา โรงงานเครื่องบิน IPTN N250 พิเศษสร้างในอเมริกาและยุโรปไปยังตลาดประเทศ itu.Namun คนอินโดนีเซียมักจะชอบที่จะเป็นคนอื่นและตัวเองเยาะเย้ย 'สิ่งที่ผู้คนอาจจะทำให้เครื่องบินอินโดนีเซีย? ทันใดนั้นประธานาธิบดีตัดสินใจว่า IPTN ปิดและอื่น ๆ ในทำนองเดียวกันกับอุตสาหกรรมเชิงกลยุทธ์อื่น ๆ . Dik รู้ว่าในโลกนี้มีเพียงสามประเทศที่ครอบคลุมอุตสาหกรรมยุทธศาสตร์หนึ่งเดียวกับนาซีเยอรมนีเพราะจากการบาดเจ็บและจีน (?) และอินโดนีเซีย ตอนนี้ทั้งหมดของอินโดนีเซียบังคับให้ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีถูกขับออกจากประเทศของตัวเองของพวกเขาและพวกเขาจะกระจายอยู่ในหลายประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรงงานเครื่องบินใน Bazil, แคนาดา, อเมริกาและยุโรป. ป่วยหัวใจที่ไม่ได้ดูมันทั้งหมดหรือไม่... ฉันพูดกับประธานที่รักของฉัน เงิน $ 500,000,000 และ N250 จะเป็นความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเครื่องบินเอทีอาร์บอมบาร์เดีย, Dornier, Embraer ฯลฯ และเราไม่จำเป็นที่จะต้องขึ้นอยู่กับประเทศใด ๆ แต่การตัดสินใจที่ได้รับการถ่ายและพนักงาน IPTN รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 16,000 จะต้องได้รับโชคลาภในแผ่นดินและบ้าอีกครั้งที่เราจะซื้อเครื่องบินของประเทศของพวกเขา! ฮาบิบีถอนหายใจนายฮาบิบีดำเนินการต่อบทสนทนา .... ... สิ่งเดียวกันที่เกิดขึ้นในต้นแบบ เจ็ทคู่เครื่องยนต์อากาศยานร่างกายแคบที่ผมแต่งตั้งเป็นหัวหน้าโครงการ Ilham N2130 เขาไม่ได้เป็นเพราะเด็กฮาบิบี แต่ Ilham ย่อมเป็นโรงเรียนพิเศษเกี่ยวกับการผลิตอากาศยานถ้าฉันเท่านั้นจริงผู้เชี่ยวชาญในสาขาของเครื่องบินโลหะ . ถ้า N2130 ผ่านไปเราทุกคนจะได้ไม่ต้องขึ้นอยู่กับโบอิ้งและแอร์บัสที่จะสร้างสะพานทางอากาศในอินโดนีเซียDik ในอุตสาหกรรมใด ๆ ที่สำคัญเป็นเพียงหนึ่ง QCD, - Q คุณภาพของน้องสาวคุณจะต้องทำทุกอย่างที่มีคุณภาพสูงและ konsisten- C ค่าใช้จ่าย, Dik กดราคาที่ต่ำที่สุดเพื่อให้สามารถแข่งขันกับผู้ผลิตของการจัดส่งสินค้า D เหมือนคุ้นเคยการผลิตทั้งหมดและผลลัพธ์ที่มีคุณภาพสูงที่มีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและส่งในเวลาที่มัน! ฮาบิบียังคงคำอธิบาย QCD ดังนี้..Kalau ฉัน upamakan ค่า Q เป็น 1, C ที่ 1 และแล้วค่า D ยังเป็นมูลค่า 1 ในทำนองเดียวกันถ้าคุณเพิ่มขึ้นแล้วถึง 3 แต่วิธี QCD ไม่เป็นเช่นนั้น Dik องค์กรที่ทำงานในการทำงานร่วมกันเพื่อให้ QCD ชื่อของเขาก็สามารถเป็น 300 หรือ 3000 หรือแม้กระทั่ง 30,000 จึงขึ้นอยู่กับวิธีการที่คุณทุกคนทำมันการดำเนินการควรสวมหัวใจ Dik "ทันใดนั้นนายฮาบิบีที่สะท้อนให้เห็นในขณะที่จะจำอะไร... ... บราเดอร์ผมเริ่มทุกอย่างจากด้านล่างจนกว่าฉันจะได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการของ บริษัท ชั้นนำ ในประเทศเยอรมนีและในที่สุดก็กลายเป็นประธานาธิบดีก็คือทั้งหมดที่ไม่ได้เป็นเหตุการณ์ฉับพลัน ในช่วง 48 ปีผมไม่เคยแยกจากกันโดย Ainun, Ainun แม่ภรรยาของฉัน เขาเดินตามทุกที่ที่ผมไปด้วยความรักและความรู้สึกที่ดีของความอดทน บราเดอร์คุณอาจจะใช้อยู่แล้วที่จะแยกกันอยู่กับภรรยาของเขาที่คุณจะไปในการปฏิบัติหน้าที่และภรรยาของเขาที่บ้าน แต่ไม่ได้อยู่กับผม Gini ใช่ฉันจะรักข้อมูลใหม่นี้ ...... ฉันรู้ว่าแม่ Ainun มะเร็งเพียงแค่สามวันก่อนไม่เคยไม่มีสัญญาณและไม่เคยร้องเรียนใด ๆ ออกมาจากแม่. ฮาบิบีถอนหายใจและมองไปที่ทั้งหมด เขาเป็นอารมณ์มากและประสบการณ์การบาดเจ็บที่ตับลึกทั้งห้องที่เงียบสงบและมีส่วนร่วมแพ็คฮาบิบีที่ละลายความเจ็บปวดทางอารมณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมไม่รู้สึกน้ำตาเริ่มที่จะดีขึ้น. ด้วยเสียงสั่นและร้องไห้ครึ่งแพ็คฮาบิบียังคง ... ... บราเดอร์คุณ เอกภาพ 2 สัปดาห์หลังจากที่แม่ทิ้งไว้วันหนึ่งฉันสวมใส่ชุดนอนและเท้าเปล่าเดินไปเดินมาในห้องนั่งเล่นคนเดียวเรียกชื่อของแม่ ... Ainun .... Ainun ........ Ainun ........ ฉันกำลังมองหาแม่ในมุมของบ้านทุกก. แพทย์ที่เห็นฉันหลังจากการตายของแม่ที่เชื่อว่าการพัฒนาของ 'ฮาบิบีจะตายภายใน 3 เดือนถ้ามันยังคงเช่นนี้ ... ' พวกเขากล่าวว่า "เรา (แพทย์) จะช่วยให้ . ฮาบิบีแพทย์จากประเทศเยอรมนีและอินโดนีเซียรวมตัวกันที่ผ่านมาผมให้เลือก3; ครั้งแรกผมควรจะถือว่าได้รับยาเสพติดโดยเฉพาะอย่างยิ่งจนกว่าฉันจะยังคงสามารถที่จะอยู่ได้อย่างอิสระ มันหมายความว่าผมบ้าและได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลจิต! ตัวเลือกที่สองหมอจะไปเยี่ยมผมที่บ้านผมมีอย่างต่อเนื่องเพื่อให้คำปรึกษากับพวกเขาและฉันต้องใช้ยาพิเศษ เพียงเดียวกันหมายความว่าผมบ้าและควรได้รับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง ... ตัวเลือกที่สามผมบอกพวกเขาว่าจะเขียนอะไรเกี่ยวกับ Ainun สมมติว่าผมได้พูดคุยกับ Ainun ขณะที่แม่ยังมีชีวิตอยู่. ผมเลือกตัวเลือกที่สาม ... * (จากโปรแกรมการแสดง เมื่อวันที่ 27 มกราคม 2012 สถานีโทรทัศน์ P.Habibie จำได้ว่ามีอยู่สี่ตัวเลือกแทนการ 3 ตัวเลือกที่ยังไม่ได้รับดังกล่าวข้างต้นมี P.Habibie ถามว่าจะพูดคุยเกี่ยวกับอะไรเกี่ยวกับการแพทย์ bu Ainun เกือบเช่นเดียวกับตัวเลือกที่ 2) ถึง -Arrived นายฮาบิบีเช่นการจดจำบางสิ่งบางอย่าง (ที่เรามักจะฟังเขายังต้องเข้าใจว่าการพูดแพ็คสไตล์ฮาบิบีเช่นการกระโดดที่นี่และมีและบางครั้งก็ตัดออกไปเพราะเขากระบวนการคิดว่าน่าจะเป็นเร็วกว่าความเร็วของการพูดในการถ่ายทอดสิ่งที่) .. เขายังคงสนทนาของเขา; Dik วันนี้ว่า 600 วันที่เหลือ Ainun ฉัน ....... และในวันนี้ว่า 597 วันในการรับและการกลับมาของครุฑอินโดนีเซีย Ainun แม่จากประเทศเยอรมนีไปยังบ้านเกิดของอินโดนีเซีย. ฉันไม่ต้องการที่จะแสดงความขอบคุณของเราโดยอีเมล .... . ฉันรอวันที่ดี, สัปดาห์และเดือนที่จะหาช่วงเวลาที่เหมาะสมในการแสดงเนื้อหาหัวใจของฉัน วันนี้มาพร้อมกับลูกชาย Ilham และหลานสาวของฉันของฉันแล้วฉัน Adri, ฮาบิบีในนามของครอบครัวทั้งหมดของฮาบิบีไสวขอบคุณพวกคุณครุฑอินโดนีเซียได้ส่งเครื่องบินโบอิ้ง B747-400 ที่จะรับเราขึ้นในประเทศเยอรมนีและส่งคืนแม่ Ainun กับพื้น น้ำฝังอยู่แม้ในสุสานวีรบุรุษ มันย่อมเป็นเกียรติอย่างมากสำหรับครอบครัวของเรา อีกครั้งหนึ่งที่ผมขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของครุฑอินโดนีเซีย. ผู้ชมทั้งตะลึงและผมก็ไม่สามารถที่จะออกมาน้ำตาอีกครั้ง ....... หลังจากหยุดบางครั้งนายฮาบิบีดำเนินการต่อบทสนทนา; ... Dik แสดงออกจำนวนมากของหัวใจ เพื่อ Ainun และญาติบางคนบอกว่างานเขียนของฉันบันทึกมันและฉันอนุมัติ ... หนังสือเล่มนี้จะบอกเกี่ยวกับผ้าที่เกิดขึ้นจริงของความรักระหว่างคนสองคน มีองค์ประกอบที่ไม่มีเชื้อชาติศาสนาหรือเชื้อชาติ หนังสือเล่มนี้เป็นสากลมากกับการขนส่งสินค้าทางวัฒนธรรมของชาติของอินโดนีเซีย ตอนนี้หนังสือตามคำขอของคนจำนวนมากที่ได้รับการแปลเป็นหลายภาษารวมทั้งภาษาอังกฤษ, อาหรับ, ญี่ปุ่น ..... (ผมลืมว่า แต่แพ็คฮาบิบีพูดถึง 4 หรือ 5 ภาษาต่างประเทศ) แต่น่าเสียดายที่หนังสือเล่มนี้ขายเฉพาะในร้านหนังสือ (แพ็คฮาบิบีพูดถึงชื่อของบัญชีแยกประเภทร้านค้า) ได้พิมพ์ 75,000 เล่มและขายออก หลายคนที่ต้องการที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้ แต่ไม่ทราบว่าการจัดซื้อ บางคนที่อยู่ในพื้นที่นอกเมืองใหญ่ในประเทศอินโดนีเซียยังบ่นที่สามารถซื้อหนังสือเล่มนี้ในเมืองของพวกเขา. Dik ถ้าคุณรู้ว่าเงินทั้งหมดที่ได้จากการขายหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เป็นหนึ่ง rupiahpun เพื่อเพิ่มหรือครอบครัวฮาบิบีฮาบิบี เงินทั้งหมดที่ได้จากการขายหนังสือเล่มนี้รวมบัญชีของมูลนิธิที่จัดตั้งขึ้นโดยแม่ของฮาบิบี Ainun และเห็นอกเห็นใจผู้พิการซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นคนตาบอด สงสารพวกเขาเป็นจริงสามารถที่จะทำงานได้อย่างสะดวกสบายถ้าคุณสามารถดู. ฉันจะให้ส่วนลด 30% สำหรับผู้ซื้อหนังสือจำนวนมากแม้ฉันเพิ่มอีก 10% สำหรับพวกเขาเพราะผมรู้ว่าพวกเขาซื้อหนังสือจำนวนมากที่ถูกผูกไว้สำหรับการขายให้กับผู้อื่น. อีกครั้ง หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวความรักของเด็กมนุษยชนสากลจากเวลาที่ไม่ได้มีอะไรที่จะกลายเป็นประธานาธิบดีของสาธารณรัฐอินโดนีเซียและสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง มันเป็นแรงบันดาลใจมาก