Hujan baru saja berhenti. Menyisaka

Hujan baru saja berhenti. Menyisakan titik hujan di ujung dedaunan. Langit berubah biru cerah. Pemakaman masih ramai pelayat. Nenek Senja masih menangis saat seorang tetangga menyalami. Rio jongkok terdiam di samping pusara Senja. Tak dihiraukan para tetangga yang ingin mengajaknya bersalaman. Rio masih bertahan saat kerumunan para pelayat sudah pulang. Kenangan bersama Senja datang tiba-tiba seperti video yang sedang diputar. Terkadang Rio tertawa kecil, terkadang ia menangis. Rio mengangkat kepala. Menghapus sisa airmatanya. Di ujung sana, sebuah pelangi muncul. warna merah, kuning, hijau terlihat sangat indah di langit yang berwarna biru cerah. Rio teringat kalimat Senja semalam, Ayah bisa lihat senja juga ibu di balik pelangi indah itu. Kalimat terakhir Senja yang akan selalu Rio ingat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝนเพิ่งหยุด จุดเหลือเพียงฝนที่ส่วนท้ายของใบ ท้องฟ้าเปิดสีฟ้าสดใส ยังมีหลายศพ mourners สนธยาคุณยายยังคงร้องไห้เมื่อรับการต้อนรับเพื่อนบ้าน หมอบริโอพูดติดกับสุสานของทไวไลท์ เกือบไม่ละเว้นเขย่าเพื่อนบ้านที่ต้องการมีส่วนร่วมของเธอ ริโอยังคงอยู่เมื่อฝูงชนของ mourners แล้วรับ ความทรงจำร่วมของทไวไลท์มากะทันหันขณะเล่นวิดีโอ ขนาดเล็กบางครั้ง บางครั้งหัวเราะริโอเธอได้ร้องไห้ ริโอยกใหญ่ เอาส่วนเหลือของ airmatanya อีกด้าน รุ้งปรากฏ สีแดง สีเหลือง สีเขียวมีลักษณะสวยงามมากในท้องฟ้าสีครามสดใส ริโอนึกถึงวลีอาทิตย์คืนสุดท้าย พ่อเห็นหลังแม่ยังทไวไลท์เรนโบว์ สุดท้ายประโยคทไวไลท์เสมอจะริโอที่เรียกคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฝนได้หยุดเพียงแค่ ออกจากจุดที่ฝนตกในตอนท้ายของใบ หันท้องฟ้าสีฟ้าสดใส ยังคงอัดแน่นมาร่วมไว้อาลัยในงานศพ ยายทไวไลท์ยังคงร้องไห้เมื่อเพื่อนบ้านส่าย หมอบ Rio หยุดชั่วคราวข้างหลุมฝังศพของ Senja ละเว้นเพื่อนบ้านที่อยากจะพาเขาไปจับมือ ริโอยังมีชีวิตอยู่เมื่อฝูงชนของผู้มาร่วมไว้อาลัยได้ไปที่บ้าน ความทรงจำร่วมกันค่ำมาก็เป็นวิดีโอที่กำลังเล่นอยู่ บางครั้งริโอหัวเราะบางครั้งเขาร้องไห้ ริโอยกหัวของเธอ ลบน้ำตาที่เหลืออยู่ ในส่วนอื่น ๆ ที่รุ้งปรากฏ สีแดง, สีเหลือง, สีเขียวรูปลักษณ์ที่สวยงามมากในท้องฟ้าสีฟ้าสดใส ริโอนึกถึงประโยคทไวไลท์ค้างคืนที่พ่อและแม่จะได้เห็นสนธยาอยู่เบื้องหลังรุ้งสวยงาม ประโยคสุดท้ายริโอทไวไลท์มักจะจำ